نرگس بابایی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری ، دانشکده معماری و شهرسازی ، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)،
ملیحه باباخانی - استادیار شهرسازی ، دانشکده معماری و شهرسازی ، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)،

بحث مسکن قابل استطاعت یک موضوع جدیدی در برنامه ریزی شهری و مسکن است . امروزه مسکن را میتوان حلقه ارتباطی بین محیط ، اجتماع و اقتصاد دانست که جنبه اقتصادی مسکن و تاثیر آن بر درآمد خانوار و درصدی که از آن برای تهیه مسکن هزینه می شود مهم است . مقرون به صرفه بودن مسکن (مسکن قابل استطاعت ) یک عامل مهم تعیین کننده ثبات اقتصادی - اجتماعی یک کشور در نظر گرفته می شود. در ده ه های اخبر تحقیقات روی رویکردهای اندازه گیری مقرون به صرفه بودن مسکن شتاب گرفته است . یافته ها حاکی از آن است که این رویکردها ناتوان در ترکیب ویژگی های پایداری و اتکای بیش از حد به بعد اقتصادی اند. در تمامی برنامه های تامین مسکن ارزان قیمت ، چند جانبه گرایی در برنامه ریزی و تامین منابع مالی از تجربیات کشور های مختلف به شمار می رود که زمینه های بهره گیری از ظرفیت ها و سرمایه های جامعه را محیا ساخته است .

مسکن ، اقتصاد مسکن ، مسکن قابل استطاعت ، مسکن عمومی