سید حسن موسوی - کارشناس ارشد، گروه باستان شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
علی آریافر - استادیار، گروه ارولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.

از زمان تولد بشر، بیماری به عنوان بخشی مهم از زیست بدن­ ها حضوری فعال در زندگی داشته است. بدن بستر بیماری و بیماری حیاتی ا­ست که بدن در برهه­ هایی متفاوت از زندگی آن را شکل داده و تجربه می­ کند. تجربه ­ای که لزوما تجربه فرد و زندگی نیست. اما به راستی بیماری چیست و از چه ماهیتی برخوردار است؟ برای دست­یابی به درکی کیفی از بیماری و تلاش برای فهم و شناخت چیستی آن، در مقاله پیش رو یک بیمار سرطانی با استفاده از روش­ های متفاوت اما منسجم پژوهش­ های کیفی شامل مشاهده، گفتگو و بررسی اسناد و مدارک مادی، مورد بررسی قرار گرفت. در این بررسی ما کوشیدیم تا از تعاریف رایج سلامتی در مقابل بیماری و تجربه درد و رنج به عنوان مصادیق بیماری گذشته و از منظر حضور عینی (ابژکتیو) بیماری و نشانه ­های مادی آن و معانی که در بیرون بدن و بستر فرهنگی از خویش برمی سازد به شناختی از بیماری دست یابیم. در این زمینه بررسی ابعاد مادی پدیده بیماری به روش علم پزشکی محوریت داشته است. بررسی­ های موجود نشان داد علی­رغم تصور موجود در باب درک ماهیت بیماری از ورای تجربه زیسته در انسان­ شناسی، بیماری فراتر از تجربه و درک بیمار،خود ماهیتی مستقل دارد که الزاما در چهارچوب سلامتی و زندگی سلامت­گونه قابل شناخت نیست، بلکه از منظر مرگ و در بستر آن است که بیماری ماهیت می ­یابد و حیات آن از قید وابستگی به حیات بدن جدا می­ شود.