ابوعلی ودادهیر - دانشیار گروه انسان شناسی دانشگاه تهران
نسرین سیدنژاد - کارشناس ارشد انسان شناسی دانشگاه تهران

در این مقاله فرهنگ مردمان ماهی گیر شهرستان ساری بررسی شده است. این مطالعه در پی آن است تا در خلال بررسی فرهنگ صیادی، تاثیر عنصر دریا را بر زندگی صیادان و خانواده هایشان از بعد اجتماعی و فرهنگی بیازماید. برای این منظور، اهداف پژوهش به روابط و مناسبات اجتماعی میان ماهی گیران، وظایف تفکیک شده کارکنان در یک صید با پره و بررسی کنشگران اجتماعی جامعه مورد مطالعه معطوف شده است. در این مطالعه، جامعه صیادان در فاصله زمانی مهر ۱۳۹۱ تا فروردین سال ۱۳۹۲ مورد مطالعه قرار گرفته و از روش­های مردم نگاری از جمله مشاهده مشارکتی، مصاحبه عمیق و گروه­های متمرکز برای کسب شواهد و اطلاعات و روش­های تحلیل کیفی از جمله تحلیل محتوای کیفی استفاده شده است. ماهی گیران نوار ساحلی در شهرستان ساری، اعضای تعاونی های ماهی گیری و اداره کل شیلات استان مازندران و شهرستان ساری مشارکت­کنندگان اصلی این مطالعه را تشکیل می دهند. این مقاله مناسبات و روابط اجتماعی و شغلی را در میان صیادان مورد مطالعه قرار می دهد و به بررسی این مسئله می پردازد که تخصص و مهارت های مدیر پره، به چه صورت او را در رابطه خاص با سایر ماهی گیران قرار می دهد. نتایج این مطالعه نشان می دهد که شخص لثمان به علت دانش انحصاری و آمرانه خود در زمینه بافت تور و تعیین عمق و جهت ریختن پره در دریا و تشخیص طوفانی بودن دریا برای اقدام به صید در روزهای خاص، از جایگاه خاصی در میان سایر کنشگران ماهی گیری ساحلی برخوردار است که او را در جایگاه مقتدرانه­ای قرار می دهد.

Marine Life, Caspian Sea, Inshore Fishing, Ecological and Environmental Anthropology, Anthropology of Fishing