سازوکار ترجمه ها در غرابت زدایی از گفتمان نقد و نظریه ادبی با تمرکز بر ارتباط «لحن»، «صدا» و «قدرت»
عنوان مقاله: سازوکار ترجمه ها در غرابت زدایی از گفتمان نقد و نظریه ادبی با تمرکز بر ارتباط «لحن»، «صدا» و «قدرت»
شناسه ملی مقاله: JR_NAQD-5-1_008
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_NAQD-5-1_008
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
شایسته سادات موسوی - استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه گیلان
خلاصه مقاله:
شایسته سادات موسوی - استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه گیلان
مقاله پیشرو قصد دارد به بررسی میزان تاثیرگذاری ترجمهها در بیگانهنمایی گفتمان نقد و نظریه ادبی در ایران بپردازد. نظریههای جدید ادبی در ایران گاه با مخالفتهایی روبهرو بودهاند. این نظریهها گاه به بیگانگی با سنت نقد ادبی ما و گاهی به نامفهومی و پیچیدگی متهم شدهاند. جدا از دشواری بنیادین نظریههای ادبی و پیشزمینههایی که دانستنشان باز هم فهم نظریهها را دشوارتر میکند، به نظر میرسد گاهی ترجمهها در دامنزدن به پیچیدگی و دشواری این نظریهها سهیم بودهاند. «لحن ترجمه» به عنوان یکی از عناصر اساسی ترجمه، همواره برای نظریهپردازان و منتقدان این حوزه اهمیت داشتهاست. این گروه برآنند که مترجمان گاه با انحراف از لحن متن مبدا و فراتر بردن سطح آن از سطح فهم عموم مخاطبان، میتوانند در انحصاری کردن و خصوصیسازی یک حوزه دانشی نقش مهمی ایفا کنند و بدین طریق بر اقتدار گفتمان آن حوزه بیفزایند. در این مقاله با ارائه نمونههایی از ترجمههای مربوط به نظریههای ادبی کوشیدهایم نشاندهیم که انحراف از لحن متن مبدا (از طریق افراط در سرهگرایی، کهنگرایی یا عربیگرایی) چگونه میتواند به ابزار تفوق گفتمانی، اعمال قدرت بر مخاطبان و مقهورسازی ایشان تبدیل شود
کلمات کلیدی: نظریه های ادبی, ترجمه, لحن, قدرت, گفتمان
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1614881/