یاسر فیروزی - کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه شهید باهنر، کرمان، ایران
سهیل زندی - کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه شهید باهنر، کرمان، ایران
داریوش مفلحی - دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه شهید باهنر، کرمان، ایران
مهدی عباسپور - استادیار فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه شهید باهنر، کرمان، ایران
روح الله نیکویی - دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه شهید باهنر، کرمان، ایران

چکیده هدف از مطالعه حاضر تهیه نورم فاکتورهای آمادگی جسمانی مردان سالم و غیرفعال ۱۸ تا ۶۰ سال شهرکرمان بود. ۳۶۳ نفر مرد با روش نمونه گیری خوشه ای بر اساس پرسشنامه فعالیت جسمانی انتخاب و در ۴ گروه (۱۸ تا ۲۹ سال)، (۳۰ تا ۳۹ سال)، ( ۴۰ تا ۴۹ سال)، (۵۰ تا ۶۰ سال) تقسیم شدند. اندازه گیری های قد، وزن، دورکمر و دور لگن، چربی زیر پوستی (شکمی، سینه ای و ران) انجام شد. سپس انعطاف تنه (جعبه انعطاف)، قدرت عضلات پنجه دست(دینامومتر)، استقامت عضلات شکمی (درازنشست)، استقامت عضلات سینه (آزمون شنای سوئدی) و توان هوازی (آزمون پله کوئین) اندازه گیری شد. برای ساخت نورم از نقاط درصدی ۱۰، ۷۰،۳۰ و۹۰ استفاده شد. در داده های پس رونده، کمتر از نقطه درصدی ۱۰ به عنوان خیلی خوب، از نقطه درصدی ۱۰ تا ۳۰ خوب، از نقطه درصدی ۳۰ تا ۷۰ متوسط، از نقطه درصدی ۷۰ تا ۹۰ به عنوان ضعیف و بالاتراز نقطه درصدی ۹۰ به عنوان خیلی ضعیف در نظرگرفته شد. در داده های پیش رونده بالاتر از نقطه درصدی ۹۰ به عنوان خیلی خوب، از نقطه درصدی ۷۰ تا ۹۰ خوب، از نقطه درصدی ۳۰ تا ۷۰ متوسط، از نقطه درصدی ۱۰ تا ۳۰ ضعیف و کمتر از نقطه درصدی ۱۰ خیلی ضعیف در نظرگرفته شد. نتایج نشان داد در تمام رده های سنی درصد چربی بالاتر از نورم ACSM، انعطاف پذیری و قدرت پایین تر و استقامت عضلانی مشابه نورم ACSM بود. پیشنهاد می شود با توجه به وضع موجود مطالعات بیشتری صورت پذیرد.

فاکتور های آمادگی جسمانی, نورم, مردان