علی تفضلی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته برنامه ریزی شهری، موسسه آموزش عالی مازیار
شیرزاد یزدانی - دکترای شهرسازی (عضو هیات علمی موسسه آموزش عالی مازیار)

یکی روشهایی که مشاورین طرحها به هنگام پهنه بندی تراکم ساختمانی از زمان تهیه نخستین طرحها تاکنون استفاده نموده اند، گاهی سلیقه ای، بدون مبنای مشخص و دقیق علمی و توجه بیشتر به درآمدزایی و بعضی اوقات نیز علمی و منطقی بوده است؛ بنابراین آسیبشناسی معیارها و روشهایی که تاکنون در تعیین پهنه های تراکم ساختمانی به کار رفته، در حل چالشهای موجود در این زمینه بسیار سودمند خواهد بود. بررسی طرحهای توسعه و عمران شهرهای چالوس و نوشهر میتواند در تعیین الگوی تراکم ساختمانی آنها، تسهیل کننده باشد. لذا در این جهت ابتدا باید در نظر گرفت که چه معیارهایی بر تعیین تراکم ساختمانی موثرند و سپس باید تفاوت ضوابط احداث بنا و تراکم در دو شهر مقایسه شود و سر آخر نیز با استفاده از اطلاعات به دست آمده و نظر کارشناسان امر، الگوی تراکم ساختمانی مطلوب برای این دو شهر انتخاب شود. بنابراین هدف اصلی پژوهش حاضر تعیین الگوی تراکم ساختمانی مطلوب برای شهرهای چالوس و نوشهر است. برای انتخاب الگوی تراکم ساختمانی در شهرهای نوشهر و چالوس، در ابتدا الگوهای تراکمی از جمله الگوی سنتی، الگوی سیال (شناور)، الگوی سه سطحی، الگوی راهبردی-ساختاری و الگوی ترکیبی با یکدیگر مقایسه دودویی شده و هر الگویی که صاحب امتیاز بیشتری شود و وزن نرمال بالاتری داشته باشد به عنوان الگوی تراکم ساختمانی مناسب برای هر شهر انتخاب می شود. نتایج نشان داده است که استفاده از طرح سیال برای دو شهر نوشهر و چالوس بهترین الگوی تراکم ساختمانی است. زیرا هم به مسئله حقوق همسایگی (عدم سایه اندازی و تابش نور خورشید)، هم منظر شهری و هم تنوع گونه های ساختمانی توجه دارد.

تراکم ساختمانی، ضوابط احداث بنا، شهر نوشهر، شهر چالوس