سیده فاطمه امامی - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه تهران
علیرضا دربان آستانه - استاد دانشگاه تهران
محمد رضا رضوانی - استاد گروه جغرافیای دانشگاه تهران
مجتبی قدیری - استاد گروه جغرافیا دانشگاه تهران

گردشگری جامعه محور ابزاری به منظور حفظ منابع طبیعی و فرهنگی، توسعه جامعه محلی از طریق توانمندسازی مردم است. در این پژوهش به بررسی نقش متغیرهای کلان توسعه برگردشگری روستایی اجتماع محور در استان گیلان می باشد. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر رویکرد توصیفی- تحلیلی است که با نمونه ای با حجم ۷۷۰ نفر از میان افراد روستایی در استان گیلان انجام شده است. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش شامل: مطالعات کتابخانه ای و پژوهش های میدانی از طریق مشاهده و پرسشنامه است. جامعه آماری تحقیق، روستاییان ساکن روستاهای استان گیلان می باشد. به منظور تعداد نمونه ها با استفاده از جدول مورگان، ۳۸۴ نفر تعیین شد که به منظور افزایش سطح اطمینان و کاهش خطا در داده ها، تعداد نمونه ها افزایش یافته و ۷۷۰ پرسشنامه تکمیل گردید. طبق برآورد صورت گرفته مقدار پایایی پرسشنامه ۹۲۱/۰ به دست آمده است. همچنین به منظور تجزیه و تحلیل شاخص ها از مدل تحلیل مسیر در نرم افزار SPSS استفاده شده است. بر اساس نتایج تحقیق، چهار شاخص اقتصادی ۳۸۰/۰، زیست محیطی ۳۴۸/۰، اجتماعی ۲۰۷/۰ و مدیریتی ۱۷۸/۰ به ترتیب بیشترین تاثیر را بر شاخص توسعه گردشگری اجتماع محور می گذارند.

گردشگری اجتماع محور, اقتصادی, زیست محیطی, اجتماعی, مدیریتی