کرامت اله راسخ - هیئت علمی

هدف این مقاله بررسی مرزهای هویت عمومی درایران است. هویت عمومی درفرایند آموزش و قربانی کردن تقویت می شود. رویکرد نظری این پژوهش براساس نظرات برنهارد گیزن بنا شده است. این­تحقیق بااستفاده از روش موضوع گرا انجام گرفت. نژاد، زبان، قومیت، دین ومذهب عمده ترین شاخص های هویت آغازین و آداب، رسوم، مناسک، الگوهای رفتاری و خصوصیات فرهنگی از جمله مهم ترین شاخص های هویت سنتی هستند. دین تا عصرمدرن مهم ترین و دربیشتر مواقع تنها منبع هویت عمومی بود. مدرنیسم در دنیای کنونی در کنار دین دومین منبع هویت عمومی است. واکنش در برابر مدرنیسم به منزله منبع هویت عمومی درجوامع سنتی شدید است. به علاوه، عوامل گوناگون از قبیل وابستگی جنسیتی، طبقاتی، سطح تحصیلات، خاستگاه اجتماعی، محل سکونت و غیره در واکنش افراد در مقابل مدرنیسم تاثیر دارد. یافته های تحقیق و تاریخ یک قرن گذشته ایران نشان داد که جامعه ایرانی متشکل از هویت های متفاوت آغازین و سنتی دربرابر مدرنیسم به منزله منبع هویت عمومی واکنش شدید نشان داد. این مقاومت تحول به جنبش اجتماعی یافت و به این ترتیب زمینه برای انقلاب اسلامی در بهمن ۱۳۵۷ فراهم شد.

: هویت عمومی, تعلیم و تربیت, قربانی کردن, مدرنیسم, ایران