طیبه اسکندری - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه آزاد واحد علوم تحقیقات تهران (اصفهان)
شعله امیری - دانشیار گروه روان شناسی دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
حسینعلی مهرابی - استادیار گروه روان شناسی دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

هدف: هدف از این پژوهش بررسی تاثیر آموزش ذهن خوانی بر کاهش علایم نارسایی توجه- بیش فعالی کودکان ۱۰ ساله شهر اصفهان با طرح پژوهشی نیمه تجربی، همراه با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. روش: جامعه آماری شامل تمام کودکان پسر مبتلا به اختلال نارسایی توجه- بیش فعالی در حال تحصیل در مدارس پسرانه ابتدایی شهر اصفهان در سال تحصیلی ۹۸-۹۹ بود که پس از مصاحبه با معلمان مدارس (تعداد ۵ مدرسه) کودکانی که از نظر معلم مشکلات بیش فعالی و نارسایی توجه داشتند، شناسایی شدند که ۱۰۰ دانش آموز بودند، سپس با اجرای برگه ارزیابی علایم مرضی کودکان (CSI-۴) به وسیله معلمان، تعداد ۴۶ دانش آموز (از بین ۱۰۰ نفر) انتخاب شدند، پس از آن با استفاده از آزمون تکالیف باور غلط، ۲۰ نفر از دانش آموزان که نمره ذهن خوانی کمتر از متوسط کسب کردند، به طور تصادفی در گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. سپس بر گروه آزمایش ۱۰ جلسه۴۰ دقیقه ای آموزش ذهن خوانی اجرا شد. در نهایت با احتساب ریزش آماری، ۱۴ دانش آموز (در هر گروه ۷ نفر) در پژوهش باقی ماندند. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار spss-۲۴ به روش تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش ذهن خوانی باعث کاهش علایم بیش فعالی و نارسایی توجه و بهبود ذهن خوانی در کودکان دارای اختلال نارسایی توجه- بیش فعالی شده است (۰۵/۰p<). نتیجه گیری: در نتیجه آموزش ذهن خوانی به عنوان یکی از زیر مجموعه های نظریه شناخت اجتماعی در بهبود علایم نارسایی توجه، بیش فعالی و توانایی ذهن خوانی در کودکان کاربرد دارد.

Attention Deficit Hyperactivity Disorder, Mind reading, Social cognition, Children., اختلال نارسایی توجه- بیش فعالی, ذهن خوانی, شناخت اجتماعی.