محمدحسین سرایی - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری،دانشکده علوم انسانی، دانشگاه یزد، یزد، ایران
محمد رضا رضایی - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه یزد، یزد، ایران
میثم صفرپور - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه یزد، یزد، ایران

ارزیابی مراکز اقامتی گردشگران یکی از ارکان اصلی در برنامه ریزی و مدیریت مقاصد گردشگری به شمار می رود و به عنوان عناصر ثانویه گردشگری بازخورد بسیاری در میزان رضایت گردشگران ایجاد می کنند. توجه به این عناصر در گردشگری درمانی که با موضوعیت درمان، اسکان و دسترسی به مراکز درمانی ایجاد شده است دوچندان می نماید. هدف از این پژوهش بررسی و تحلیل فاصله و توزیع مکانی هتل­ ها نسبت به جاذبه­ های گردشگری درمانی شهر شیراز می باشد. نوع این پژوهش  از نظر هدف کاربردی - توسعه ای و روش آن، توصیفی- تحلیلی است. تجزیه و تحلیل اطلاعات در محیط GIS با استفاده از توابع تحلیل شبکه صورت گرفته است. در تحلیل­های مربوط به پراکنش هتل­ ها و جاذبه ­ها از توابع تحلیل خوشه­ ای فضایی چند فاصله ای و توزیع جهت دار استفاده شده­ است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که از تعداد ۴۹ بیمارستان، ۲۳۱ جاذبه ثانویه گردشگری درمانی و ۴۳ هتل موجود در سطح شهر شیراز، بیشترین تعداد هتل­ ها وجاذبه­ ها در منطقه ۱ قرار گرفته­ است. توزیع هتل­ ها بر اساس میانگین فاصله از بیمارستان ها، بیشتر در مناطق مرکزی شهر شیراز(بخش هایی از مناطق ۱،۲،۸ و ۳) صورت گرفته است. میانگین کل فاصله هتل­ ها نسبت به بیمارستان ها۴۳۰۱ متر می­ باشد. کم­ترین انحراف استاندارد مربوط به هتل سینا (۱/۸۸۰ متر) و بیشترین انحراف استاندارد مربوط به مجتمع جهانگردی شیراز (۱۴۲۷۰ متر ) می­ باشد.

پراکنش فضایی, هتل, گردشگری درمانی, شیراز