تاثیر آموزش مبتنی بر فناوری بر انگیزش پیشرفت تحصیلی، یادگیری، و یادداری دانش آموزان کم توان ذهنی در درس زبان انگلیسی

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر فناوری بر انگیزش پیشرفت تحصیلی، یادگیری و یادداری دانش آموزان کم توان ذهنی در درس زبان انگلیسی است. روش: این پژوهش یک پژوهش کاربردی است که به روش آزمایشی با طرح نیمه آزمایشی پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری این پژوهش تمام دانش آموزان دختر کم توان ذهنی استان کرمان مشغول به تحصیل در سال ۹۷-۱۳۹۸ در پایه هفتم هستند. از میان آنها تعداد ۲۸ دانش آموز با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش طی یک ماه در کنار آموزش سنتی معلم، از آموزش برخط (با استفاده از امکانات تارنمای آموزشی کیا) و بی خط (نرم افزار چندرسانه ای محقق ساخته) نیز بهره مند شدند، اما گروه کنترل به شیوه سنتی آموزش دیدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه انگیزش پیشرفت تحصیلی ولایتی (۱۳۹۵)، آزمون محقق ساخته یادگیری و آزمون محقق ساخته یادداری است که برای هر دو گروه یک بار قبل از شروع کار و یک بار پس از پایان کار انجام شد. برای تحلیل داده های گردآوری شده، از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره (MANCOVA) و تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان می دهند گروه کنترل و آزمایش در پس آزمون انگیزش پیشرفت تحصیلی، یادگیری و یادداری با هم تفاوت معنا داری داشته اند و این تفاوت در یادداری بیشتر از انگیزش پیشرفت تحصیلی و یادگیری بوده است، به عبارتی تاثیر آموزش از راه برنامه آموزشی مبتنی بر فناوری بر یادداری دانش آموزان کم توان ذهنی بیشتر از یادگیری و انگیزش پیشرفت تحصیلی آنها بوده است. نتیجه گیری: نتایج تحلیل های آماری نشان دادند آموزش مبتنی بر فناوری به طور معناداری موجب افزایش انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان گروه آزمایش، بهبود و رشد یادگیری و تداوم یادداری آنها در درس زبان انگلیسی شده است.

Keywords:

Technology , Academic achievement motivation , Learning , Retention , English language , Mentally retarded , فناوری , انگیزش پیشرفت تحصیلی , یادگیری , یادداری , زبان انگلیسی , کم توان ذهنی.