اسماعیل سلیمانی - استادیار روان شناسی،دانشگاه ارومیه،ارومیه،ایران.
محمد حسین سربی - دانشجوی دکتری روان شناسی عمومی،دانشگاه ارومیه،ارومیه،ایران.

مقدمه: امروزه سنجش مهارت­های یادگیری در زمینه ادراکی­ حرکتی­،­یک رویکرد عملی برای شناخت بهتر فرایندهای مغزی محسوب می­شود. از این­رو، هدف پژوهش حاضر بررسی مقایسه عملکرد ماز­ذهنی و کشیدن تصویر از روی آینه در افراد با حافظه دیداری- شنیداری قوی و ضعیف بود. روش: این پژوهش از نوع علی- مقایسه­ای بود که با استفاده از نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای ۱۸۰ دانشجوی پسر دانشگاه ارومیه (۹۰ نفر در هر دو گروه با حافظه قوی و ضعیف)، مورد بررسی قرار گرفته شدند. ابزار پژوهش شامل ماز ذهنی پترسون، آزمون یادگیری حرکتی (ترسیم در آینه) و شاخص دیداری و کلامی فرم تجدید نظر شده مقیاس حافظه وکسلر (WMS-R) بود. یافته­ها: نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیره (MANCOVA) با کنترل متغیرهای رشته تحصیلی، سن و جنسیت نشان داد که میانگین خطا و زمان ترسیم در آینه در گروه حافظه دیداری- شنیداری قوی نسبت به گروه حافظه دیداری- شنیداری ضعیف، بسیار کمتر بود. از سوی دیگر، گروه حافظه دیداری- شنیداری قوی میانگین خطای ماز ذهنی کمتری نسبت به گروه حافظه دیداری- شنیداری ضعیف داشتند (۰۵/۰>p). نتیجه­گیری: می­توان استنباط کرد دانشجویان دارای حافظه دیداری- شنیداری قوی در تکالیف انتقال یادگیری دو جانبه مغز که یک تکلیف با هماهنگی دو دست و تعامل عملکرد شناختی نمیکره مغز است، عکس­العمل بهتری دارند و با زمان و خطای کمتری به ترسیم شکل در آینه می­پردازند. همچنین در حافظه فضایی که مسئول ذخیره اطلاعات در محیط و جهت­گیری فضایی است، مهارت­های بهتری از خود بر جای می­گذارند.

حافظه دیداری- شنیداری, یادگیری, ماز ذهنی, ترسیم در آینه