فرشاد سرخی - گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد میاندوآب، دانشگاه آزاد اسلامی، میاندوآب، ایران

جهت مطالعه واکنش ذرت هیبرید سینگل کراس۶۴۰ به کود زیستی، مقادیر مختلف کود شیمیایی و برهمکنش آنها، آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل تیمار کود شیمیایی اوره در پنج سطح صفر، ۷۵، ۱۵۰، ۲۲۵ و ۳۰۰ کیلوگرم در هکتار و کود زیستی نیتروکسین در دو سطح  تلقیح و عدم تلقیح بودند. برهمکنش کود زیستی با کود شیمیایی اوره بر روی عملکرد دانه، تعداد دانه در بلال، وزن هزار دانه و ارتفاع بوته اثر معنی دار داشت. بالاترین عملکرد دانه به مقدار ۱۴/۱۰۴۲۵ کیلوگرم در هکتار از کود زیستی  نیتروکسین همراه با ۳۰۰ کیلوگرم در هکتار کود شیمیایی اوره و کمترین عملکرد دانه نیز در تیمار شاهد (صفر کیلوگرم کود شیمیایی اوره) و عدم تلقیح با کود زیستی نیتروکسین با مقدار ۴۹/۵۷۱۲ کیلوگرم در هکتار بدست آمد. همچنین بین کود زیستی نیتروکسین بعلاوه ۲۲۵ کیلوگرم کود شیمیایی اوره با کود زیستی نیتروکسین بعلاوه ۳۰۰ کیلوگرم در هکتار کود شیمیایی اوره از لحاظ عملکرد دانه اختلاف معنی داری مشاهده نشد. به نظر می رسد تلفیق کودهای شیمیایی با کودهای زیستی حداکثر تولید را به همراه دارد که می تواند به دلیل تاثیر توام کود شیمیایی و باکتری های محرک رشد در فراهم نمودن عناصر غذایی برای ذرت باشد.

اوره, حاصلخیزی, ذرت, عملکرد, نیتروکسین