مجید محمودعلیلو - استاد دانشگاه تبریز، دانشکده علوم تربیتی و روان­شناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
راضیه پاک - دانشجوی دکتری روان­شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان­شناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
افسانه جوربنیان - دانشجوی دکتری روان­شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان­شناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
بهجت لامعی - متخصص زنان و زایمان، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران

مطالعه حاضر با هدف تعیین نقش میانجی کمال­گرایی، عاطفه منفی در رابطه بین سیستم بازداری رفتاری و شدت نشانه های اختلال اضطراب اجتماعی انجام گرفت.طرح پژوهش حاضر به روش توصیفی و جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه تبریز در سال ۱۳۹۸ بود که به شیوه نمونه­گیری در دسترس تعداد ۳۳۳ نفر انتخاب شدند. پرسشنامه­های اضطراب اجتماعی، سیستم­های مغزی بازداری و فعالسازی رفتاری (BIS/BAS) کارور و وایت، مقیاس چندبعدی کمالگرایی (MPS) و مقیاس عاطفه مثبت و عاطفه منفی (PANAS) بعنوان ابزارهای پژوهش مورد استفاده قرار گرفتند. داده ها با استفاده از روش مدل­یابی معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که کمال گرایی و عاطفه منفی می­تواند رابطه بین سیستم بازداری رفتاری و نشانه های اختلال اضطراب اجتماعی را میانجی­گری کنند.یافته ها نشان می­دهد که کمال­گرایی و عاطفه منفی می توانند تاثیر سیستم بازداری رفتاری را بر اختلال اضطراب اجتماعی افزایش دهند

اختلال اضطراب اجتماعی, سیستم بازداری رفتاری, عاطفه منفی, کمال گرایی