نقش تعامل والد-کودک و الگوی پردازش حسی در پیش بینی مشکلات درونی سازی و برونی سازی کودکان

هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین نقش تعامل والد-کودک و الگوی پردازش حسی در تشخیص مشکلات درونی سازی و برونی سازی شده کودکان بود. روش: در قالب یک طرح همبستگی، ۱۲۰ دانش­آموز ابتدایی ۱۱ و ۱۲ ساله (۶۷ دانش آموز پسر و ۵۳ دانش آموز دختر)، از طریق روش نمونه­گیری خوشه ای از ۹ مدرسه مناطق ۱، ۹ و ۱۸ شهر تهران انتخاب شدند. در مرحله بعد، ۶۹ کودک با مشکلات درونی سازی و برونی سازی به­ وسیله سیاهه رفتاری کودک (CBCL) شناسایی شده و در تحلیل نهایی در دو گروه خالص درونی سازی (۲۰نفر) و برونی سازی (۲۰نفر) قرار گرفتند. همچنین، پرسشنامه تعامل والد-کودک و نیم رخ پردازش حسی تکمیل شد. برای تحلیل نتایج از تابع تشخیص استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل تشخیصی نشان داد که جستجوی حسی، قوی ترین رابطه را با تابع حاضر داشت و توانست گروه برونی سازی را از گروه درونی­سازی متمایز کند، اما قدرت تمایزگذاری سه متغیر دیگر (به ترتیب شامل حساسیت حسی، اجتناب حسی، و تعارض در رابطه والد-کودک) ضعیف تر بود. به عبارتی، جستجوی حسی، سبک غالب پردازش حسی در کودکان دارای مشکلات برونی سازی، و سبک غالب پردازش حسی در کودکان دارای مشکلات درونی­سازی نیز به ترتیب حساسیت حسی و اجتناب حسی بود. همچنین، کودکان دارای اختلالات برونی­سازی، تعارض بیشتری در رابطه با والد داشتند. نتیجه گیری: طبق نتایج این پژوهش می توان گفت تمرکز درمان روی الگوی پردازش حسی کودکان دارای مشکلات رفتاری- هیجانی، آموزش والدین درباره این گونه تفاوت های فردی، همچنین افزایش تعامل مثبت و آموزش حل تعارض به والدین در کاهش مشکلات رفتاری- هیجانی کودکان موثر است.

Keywords:

Children , externalizing problems , internalizing problems , parent-child interaction , sensory processing , تعامل والد-کودک , پردازش حسی , مشکلات درونی سازی , مشکلات برونی سازی , کودکان .