الهام موسویان - دانشجوی دکتری روانشناسی بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز
چنگیز رحیمی - عضو هیئت علمی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز
نورالله محمدی - عضو هیئت علمی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز
عبدالعزیز افلاک سیر - عضو هیئت علمی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز

هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی درمان التقاطی تنظیم هیجان پویشی تجربه ای  و شفقت خود بهوشیارانه بر کاهش شرم نهادینه، افزایش شفقت خود و کاهش شدت افسردگی در بیماران مبتلا به افسردگی درون فکنی شده بود. این پژوهش در چهارچوب یک طرح تک موردی و با طرح پیش آزمون-پس ازمون با پیگیری ۴۵ روزه انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه افرادی بود در سال ۹۸ تشخیص اختلال افسردگی را در مرکز مشاوره و کلینیک روان درمانی دانشگاه شیراز دریافت کرده و در پرسشنامه اختلال افسردگی بک ۲ نمره  بالاتر از ۲۰ گرفتند و در نهایت با توجه ملاک های رد و شمول، ۳ نفر بعنوان نمونه  با روش نمونه گیری  هدفمند انتخاب شدند. مقیاس شرم درونی شده و مقیاس شفقت خود و افسردگی بک برای هر فرد در محله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری ، اجرا شد و در نهایت  هر یک از افراد به مدت ۸ جلسه ۴۵ دقیقه ای تحت درمان التقاطی قرار گرفت. داده ها به روش نموداری و تعیین اندازه اثر مورد تحلیل قرار گرفتند. اندازه اثر تغییرات حاصل از مداخلات درمانی در تمامی متغیرهای پژوهش در مرحله پس آزمون و پیگیری در مقایسه با پیش ازمون بزرگ (بیشتر از ۵/.) بوده است. بر اساس یافته ها درمان التقاطی تنظیم هیجان پویشی تجربه ای  و شفقت خود بهوشیارانه می تواند به عنوان یک روش مداخله ای نوین در کاهش شدت افسردگی درون فکنی شده بکار رود.

افسردگی درون فکنی شده, شفقت خود بهوشیارانه, تنظیم هیجان پویشی تجربه ای