معصومه جمشیدی - دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه اصفهان، ایران
حسین مهدی زاده - استادیار گروه کارآفرینی و توسعه روستایی، دانشگاه ایلام، ایران

زنان سرپرست خانوار به عنوان فقیرترین افراد، یکی از مهم­ترین اقشار آسیب­پذیر جامعه هستند که مقدار قابل توجهی از جمعیت جامعه را تشکیل می دهند. این قشر به دلیل چند نقشی بودن و نیز وظیفه مهم تامین معاش خانوار از اهمیت ویژه­ای در گفتمان­ها و برنامه­ریزی­های توسعه برخوردار هستند. توانمندسازی و ارتقاء سطح کمی و کیفی زندگی آنان، می­تواند زمینه ­های کاهش فقر، کاهش نابرابری جنسیتی، گسترش استقلال اقتصادی اجتماعی و غیره را فراهم نماید. پژوهش حاضر باهدف طراحی الگوی توانمندسازی اقتصادی زنان سرپرست خانوار در استان ایلام و با بهره­ گیری از روش تحقیق مطالعه موردی انجام شده است. جامعه آماری شامل کارشناسان آگاه در زمینه توانمندسازی زنان در ادارات و سازمان­ های مختلف استان است. با استفاده از نمونه ­گیری نظری و مصاحبه عمیق با ۲۸ کارشناس، داده ­ها تا رسیدن به اشباع تئوریک گردآوری شدند. برای تجزیه وتحلیل اطلاعات، از روش نظریه زمینه ­ای استفاده شد. نتایج نشان داد که تعداد ۴۳ مفهوم در مرحله کدبندی باز، ۷ مقوله محوری در مرحله کدبندی محوری و یک مقوله هسته ­ای در مرحله کدبندی گزینشی به دست آمده اند. کارشناسان مذکور، معنای نوین توانمندسازی اقتصادی زنان مذکور را در اصلاح و تغییر الگوی سنتی توانمندسازی و حرکت به سمت تکمیل زنجیره ارزش و شناسایی حلقه­های زمینه­ ساز به منظور رسیدن به الگوی نوین ساماندهی مشاغل خانگی و کارآفرینی خانوادگی ویژه بانوان سرپرست خانوار دانستند.

الگوی توانمندسازی, توانمند سازی اقتصادی, زنان سرپرست خانوار, استان ایلام, نظریه زمینه ای