روابط ساختاری سرمایه روان شناختی و امید به زندگی با میانجی­ گری مولفه های کیفیت و رضایت از زندگی میانسالان

هدف : هدف تحقیق بررسی روابط ساختاری سرمایه روان شناختی با میانجی گری مولفه های کیفیت زندگی و رضایت زندگی بر میزان امید به زندگی میان سالان بود.روش:در این پژوهش با استفاده از روش همبستگی، اعضای نمونه از بین جامعه میان سالان استان آذربایجان غربی (۵۳۶۲۱۸=N )، به تعداد ۷۴۴ نفر میانسال (به طور مساوی از هر دوجنس) با استفاده روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از مقیاس های اندازه گیری امید به زندگی (LES)، کیفیت زندگی (WHOQOL-BREF)، پرسشنامه سرمایه روانشناختی لوتانز (PCQ)و رضایت از زندگی(SWLS) جمع آوری شد. برای تحلیل روابط ساختاری از روش مدل یابی معادلات ساختاری (SEM) استفاده شده است.یافته ها: یافته ها نشان داد: متغیر سرمایه روان شناختی با میانجی گری مولفه های کیفیت زندگی ورضایت از زندگی با اثرات کل (اثرات مستقیم و غیر مستقیم) ۶۹/۰ توانست ۴۸/۰ از کل واریانس (تغییرات) متغیر نهایی امید به زندگی میانسالان را تبیین کند(۰۰۱/۰p<).بطورکلی، تحلیل داده ها نشان داد که مدل اندازه گیری شده از برازش قابل قبولی برخوردار است .نتیجه گیری : آن جا که سرمایه روان شناختی با میانجی گری مولفه های کیفیت زندگی و رضایت زندگی تاثیر مثبت و معناداری در تغییرات امید به زندگی میانسالان دارند. براین اساس، هر چه میزان کیفیت زندگی و رضایت از زندگی در اثر متغیر سرمایه روان شناختی افزایش یابد، میزان امید به زندگی میان سالان ارتقاء خواهد یافت.

Keywords:

امید به زندگی , کیفیت زندگی , رضایت از زندگی , سرمایه روان شناختی