جاوید عمارت پرداز - گروه فیزیولوژی گیاهان زراعی، دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
احمد حامی - گروه مهندسی فضای سبز، دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
حبیب کاظم نیا - گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز

کاربرد محلول­های متانول روی اندام­های هوایی گیاهان باعث افزایش عملکرد، تسریع رسیدگی، کاهش اثر تنش خشکی درآنها می­شود. بدین منظور آزمایشی به­صورت اسپلیت­پلات در قالب طرح پایه بلوک­های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز در سه تکرار در سال زراعی ۱۳۹۲ جهت بررسی اثرات محلول­پاشی متانول در شرایط تنش آبی و بر اجزای عملکرد لوبیا­چیتی در مرحله­ی قبل و بعد از گلدهی و با غلظت­های حجمی پنج و ۱۰ درصد انجام شد. تنش آبی در سه سطح آبیاری پس از تبخیر ۷۰، ۱۲۰ و۱۷۰ میلی­متر از طشتک تبخیر کلاس A به عنوان فاکتور اصلی و محلول پاشی متانول با غلظت­های حجمی پنج و­۱۰ درصد و در مراحل قبل و بعد از گل­دهی لوبیا چیتی (­M بدون محلول پاشی، M۱ محلول پاشی با متانول پنج درصد قبل از گل­دهی، M۲ محلول پاشی با متانول پنج درصد بعد از گل­دهی،  M۳ محلول پاشی با متانول ۱۰ درصد قبل از گل­دهی، M۴ محلول پاشی با متانول ۱۰ درصد بعد از گل­دهی) به عنوان فاکتور فرعی در پنج سطح بودند. نتایج تجزیه واریانس داده­ها نشان داد که اثر فاکتور اصلی، اثر فاکتور فرعی و اثر متقابل این دو فاکتور آزمایشی برارتفاع بوته، تعداد نیام در ساقه اصلی، وزن خشک اندام هوایی، وزن صد دانه، عملکرد دانه در هکتار، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت در سطح احتمال یک درصد معنی­دار بود و بیشترین عملکرد دانه با میانگین  ۶۶/۴۴۸۶  کیلو گرم در هکتار در تیمار محلول­پاشی با متانول پنج درصد حجمی بعد از گلدهی و در تیمار آبیاری پس از ۷۰ میلی متر تبخیر از طشتک  به دست آمد.در حالت کلی،تاثیر مصرف متانول در بهبود عملکرد گیاهان بهتر از شرایط عدم مصرف آن (M۰) بوده است.

تنش آبی, شاخص برداشت, عملکرد بیولوژیک, لوبیا­چیتی