زینب عباسی نژاد
عبیر جادری

یکی از زیبایی­های حیرت­انگیز قرآن کریم، آهنگ خاص آیات آن است. از آن­جا که این خصیصه بیشتر در سوره­های مکی دیده می­شود، شاید بتوان آن را یکی از وجوه اعجاز قرآن دانست. با این حال، این زیبایی تا حد زیادی در ترجمه از بین می­رود و هیچ­کس حتی مترجمانی که قرآن را منظوم ترجمه کرده­اند، نمی­توانند مدعی شوند که تمام زیبایی آهنگ آن را حفظ کرده­اند یا کلامی همتای آن در زبان مقصد ارائه داده­اند. اما برخی مترجمان قرآن کریم، به این امر مهم توجه داشته و تلاش نموده­اند تا آیاتی را که لحن سریع و کوتاه دارند، به همین شیوه در ترجمه انتقال دهند. پژوهش پیش­ رو، ترجمه ۱۴ آیه ابتدایی سوره مرسلات را میان سه تن از این مترجمان بررسی می­کند. از میان ترجمه­های منثور قرآن، ترجمه رضایی و برزی و از میان ترجمه­های منظوم، ترجمه تشکری مبنای این پژوهش است. پس از بررسی معلوم می­شود که هر سه نفر تا حد زیادی خوب عمل کرده­اند؛ با این حال، ترجمه برزی ویژگی­هایی دارد که آن را اندکی برتر از دو ترجمه دیگر نشان می­دهد.

ترجمه قرآن, آیات کوتاه, سوره مرسلات, ترجمه رضایی, ترجمه برزی, ترجمه تشکری