آمنه غروی - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال

پرسش از صدق، به عنوان پرسش اصلی، راهنمایی برای ورود به اندیشه های ویتگنشتاین است.او می کوشد تا نشان دهد که زبان شناسی، معرفت شناسی، و هستی شناسی با یکدیگر سازگارند. اگرچه از دیدگاه او نمی توان به پرسشی وجود شناختی پاسخیمعرفت شناختی داد. و یا به عکس، گزاره ای وجود شناختی نمی تواند پاسخی برای یک پرسش معرفت شناختی باشد، اما، نباید نتایج حاصل از حوزه های گوناگون با یکدیگر متناقض باشند. ویتگنشتاین اولیه به نظریه"مطابقت" در صدق معتقد است و ملاک آن را تجربه می داند. از دیدگاه او چون قضایای منطقی مطابقی ندارند، کاربرد نظریه یاد شده دربار ه آن ها قابل تصور نیست. او بر این باور است که منطقی بودن این قضایا به معنای سازوار بودن آن ها با یکدیگر است که وصفی ضروری برای آنان به شمار می رود. ویتگنشناین دوم توجه خود را از امور واقعی به کاربرد معطوف می کند. در این جا نظریه مطابقت فرو میپاشد.صدق در چارچوب سیستم های مفهومی خاص اشکال زندگی کاربرد و معنا دارد.

۱- گزاره ۲- صدق ۳- کذب ۴- ثوابت منطقی, ۵ تابع ارزش صدق ۶- امر واقع