تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و فراوانی ژن مقاومت بتالاکتاماز (TEM-۱) در سودوموناس آئروژینوزا جدا شده از آبهای آشامیدنی
عنوان مقاله: تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و فراوانی ژن مقاومت بتالاکتاماز (TEM-۱) در سودوموناس آئروژینوزا جدا شده از آبهای آشامیدنی
شناسه ملی مقاله: JR_GEB-11-1_011
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_GEB-11-1_011
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
معصومه اطهری نیا - Department of Food Industry, North Tehran Branch Islamic Azad University, Tehran, Iran.
شیلا صفائیان - Department of Food Industry, North Tehran Branch Islamic Azad University, Tehran, Iran.
ناهید رحیمی فرد - Department of Microbiology, Faculty allied medicine, Iran University of Medical Sciences
رضوان موسوی ندوشن - Islamic Azad University, North Tehran Branch
بابک پوراکبری - Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran,
خلاصه مقاله:
معصومه اطهری نیا - Department of Food Industry, North Tehran Branch Islamic Azad University, Tehran, Iran.
شیلا صفائیان - Department of Food Industry, North Tehran Branch Islamic Azad University, Tehran, Iran.
ناهید رحیمی فرد - Department of Microbiology, Faculty allied medicine, Iran University of Medical Sciences
رضوان موسوی ندوشن - Islamic Azad University, North Tehran Branch
بابک پوراکبری - Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran,
کیفیت میکروبی آب آشامیدنی اهمیت اساسی و جدی برای سلامت عمومی دارد. با توجه به کمبود اطلاعات جامع در خصوص میزان آلودگی آب آشامیدنی در سطح استان تهران این پژوهش به منظور ارزیابی میزان آلودگی آب آشامیدنی به باکتری سودوموناس آئروژینوزا مورد بررسی قرار گرفت. جداسازی ژن TEM-۱ در سودوموناس آئروژینوزاهای مولد بتالاکتامازهای با طیف اثر گسترده (ESBL) و بررسی الگوی مقاومت آنتیبیوتیک این سویه ها اطلاعات مفیدی در مورد این باکتری بیماریزای فرصت طلب فراهم میآورد. در این پژوهش ۳۰۰ نمونه آب آشامیدنی مورد بررسی قرار گرفت. تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی نسبت به چهار آنتیبیوتیک به روش دیسک دیفیوژن انجام شد. از نظر ژنوتیپی وجود ژن بتالاکتاماز TEM-۱ با روش PCR بررسی گردید. در این بررسی ۱۷ نمونه (۶۷/۵ درصد) از آبهای آشامیدنی به سودوموناس آئروژینوزا آلوده بودند. بیشترین میزان مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های ایمی پنم/رلباکتام (۷۶/۱۱درصد) و سفتازیدیم/آویباکتام (۱۰۰%) در آبهای آشامیدنی مشاهده شد. در بررسی ژنوتیپی با انجام آزمون PCR از ۱۷ سویه فنوتیپ مثبت، ۱۶ نمونه (۱/ ۹۴درصد) شامل ژن TEM-۱ بودند. نتایج مشخص کرد که آبهای آشامیدنی در برخی موارد دارای آلودگی با باکتری سودوموناس آئروژینوزا هستند. اغلب سویه های جداشده مقاوم به آنتی بیوتیک هستند و در میان سویه های تولید کننده ESBL، ژن TEM-۱ دارای فراوانی بیشتری میباشد. نتایج بیانگر این است که ژن TEM-۱ در ایجاد مقاومت به آنتی بیوتیک در سویه های جدا شده نقش بسزایی دارد. داده های حاصل از این پژوهش به توسعه اقدامات پیشگیرانه در برابر شیوع سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک کمک میکند.
کلمات کلیدی: Drinking water, Pseudomonas aeruginosa, Antibiotic resistance, TEM-۱ gene, Water quality, آب آشامیدنی, ژن TEM-۱, سودوموناس آئروژینوزا, کیفیت آب, مقاومت آنتی بیوتیکی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1617720/