تاثیر شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی در هم جوشی شناختی، بی نظمی هیجانی و افکار خودکشی در بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی
عنوان مقاله: تاثیر شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی در هم جوشی شناختی، بی نظمی هیجانی و افکار خودکشی در بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی
شناسه ملی مقاله: JR_IJPN-10-5_001
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_IJPN-10-5_001
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
فرشته شیرازی - University of Science and Culture, Tehran, Iran
نسیم جهانگیری - Khomeini Shahr Branch, Islamic Azad University, Isfahan, Iran.
لیلا جعفری - Qazvin Branch, Islamic Azad University, Qazvin, Iran.
زهرا اکبری - Kermanshah Branch, Islamic Azad University, Kermanshah, Iran
خلاصه مقاله:
فرشته شیرازی - University of Science and Culture, Tehran, Iran
نسیم جهانگیری - Khomeini Shahr Branch, Islamic Azad University, Isfahan, Iran.
لیلا جعفری - Qazvin Branch, Islamic Azad University, Qazvin, Iran.
زهرا اکبری - Kermanshah Branch, Islamic Azad University, Kermanshah, Iran
مقدمه: ذهنآگاهی ممکن است بهعنوان یک حالت ارتقادهنده تفکر خودآگاهی برای بهبود هم جوشی شناختی، بینظمی هیجانی و افکار خودکشی در نظر گرفته شود. از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی در هم جوشی شناختی، بی نظمی هیجانی و افکار خودکشی در بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی انجام شد.
روش کار: این پژوهش از نوع نیمهتجربی (پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل) بود. جامعه آماری شامل کلیه ی افراد مبتلا به اختلال افسردگی اساسی بودند که به کلینیک ژوان تهران در سال ۱۴۰۰ مراجعه نمودند. ۳۰ نفر از بیماران مبتلا به افسردگی اساسی بهصورت در دسترس بهعنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش طی ۸ جلسه ۹۰ دقیقهای، ۲ روز در هفته تحت شناخت درمانی مبتنی بر ذهنآگاهی قرار گرفت اما در گروه کنترل هیچ مداخلهای صورت نگرفت. هر دو گروه قبل و بعد از مداخله به پرسشنامههای هم جوشی شناختی گیلفورد و همکاران (۲۰۱۰)، مقیاس دشواری در تنظیم هیجان گراتز و رومر (۲۰۰۴) و مقیاس افکار خودکشی بک (۱۹۷۹) پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل دادهها از روش آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره با استفاده از نرمافزار SPSS نسخهی ۲۳ استفاده شد.
یافته ها: بین میانگین نمرههای پسآزمون گروه مداخله و شاهد تفاوت معنیداری وجود داشت، بدین ترتیب که آموزش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بهطور معناداری منجر به کاهش میانگین نمره پسآزمون متغیرهای هم جوشی شناختی، بی نظمی هیجانی و افکار خودکشی نسبت به نمره های پیشآزمون در گروه مداخله شد (۰۱/۰>P).
نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، استفاده از درمانهای گروهی همچون شناخت درمانی مبتنی ذهنآگاهی اثرات مثبتی بر کاهش هم جوشی شناختی، بی نظمی هیجانی و افکار خودکشی بیماران مبتلا به افسردگی اساسی بر جای میگذارد. لذا در مراحل مختلف درمان یا پس از آن میتوان با ارائه این دسته از آموزشها به کاهش متغیرهای شناختی و هیجانی در بیماران مبتلا به افسردگی اساسی کمک کرد.
کلمات کلیدی: Mindfulness-Based Cognitive Therapy, Cognitive Fusion, Emotional Dysregulation, Suicidal Thoughts, Major Depression., شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی, هم جوشی شناختی, بی نظمی هیجانی, افکار خودکشی, افسردگی اساسی.
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1617828/