تاثیر برنامه خودمراقبتی خانواده محور بر مبنای بازدید از منزل بر پایبندی به فعالیت جسمی در افراد مبتلا به سندرم کرونری حاد پس از ترخیص

خلاصه هدف. این تحقیق با هدف بررسی تاثیر برنامه خودمراقبتی خانواده ­محور بر مبنای بازدید از منزل بر پایبندی به فعالیت جسمی در افراد مبتلا به سندرم کرونری حاد پس از ترخیص ترخیص انجام شد. زمینه. بیماری عروق کرونر یکی از شایع­ترین بیماری­های قلبی ­عروقی است. اهمیت فعالیت جسمی به عنوان یک عامل مهم در کنترل و  پیشگیری از برگشت مجدد بیماری در این بیماران بسیار مهم است. پایبندی به فعالیت جسمی در افراد مبتلا به سندرم کرونری حاد در پیشگیری از بستری مجدد و کاهش عوارض بیماری تاثیر دارد. روش کار. در این مطالعه نیمه ­تجربی که در سال ۱۴۰۰ انجام شد تعداد ۷۲ نفر از افراد مبتلا به سندرم کرونری حاد به صورت تصادفی به دو گروه  آزمون و کنترل (هر گروه ۳۲ نفر) تقسیم شدند. برای گروه کنترل، مداخلات معمول انجام شد و برای گروه آزمون، خودمراقبتی خانواده ­محور ارائه شد. ابزار جمع­ آوری داده ­ها پرسشنامه مشخصات جمعیت­ شناختی و پرسشنامه بررسی سطح فعالیت جسمی بک بود. یافته‎ها. قبل از مداخله، میانگین نمره پایبندی به فعالیت جسمی بین دو گروه اختلاف معنادار نداشت. بلافاصله بعد از مداخله، میانگین نمره پایبندی به فعالیت جسمی در گروه آزمون، ۶/۳۱ با انحراف معیار ۲/۰۱ و این میانگین در گروه  کنترل، ۵/۹۸ با انحراف معیار ۱/۲۱ بود که با یکدیگر تفاوت آماری معنی­ دار داشتند (۰/۰۰۰۱P≤). یک ­و نیم ماه پس از مداخله، میانگین نمره پایبندی به فعالیت جسمی در گروه آزمون، ۹/۱۴ با انحراف معیار ۱/۴۴ و این میانگین در گروه  کنترل، ۶/۷۸ با انحراف معیار ۰/۹۰ بود که با یکدیگر تفاوت آماری معنی­ دار داشتند (۰/۰۰۰۱P≤). نتیجه‎گیری. خودمراقبتی خانواده ­محور بر مبنای بازدید از منزل در افراد مبتلا به سندرم کرونری حاد بر پایبندی آنان به فعالیت جسمی موثر است. بنابراین، استفاده از این شیوه آموزشی به عنوان یکی از روش­های اثربخش و غیردارویی در افراد مبتلا به سندرم کرونری حاد، برای ارتقای کیفیت زندگی این بیماران توصیه می شود.

Keywords:

Physical activity , Family-centered self-care , Acute coronary syndrome , فعالیت جسمی , سندرم کرونری حاد , خودمراقبتی خانواده محور