علی اصغر سعیدی - دانشگاه تهران
سید محمد بهشتی - عضو هیات علمی پژوهشکده میراث فرهنگی و رئیس گروه معماری و شهرسازی فرهنگستان هنر ایران
رضا رضوانی - دانشگاه تهران

هدف این مقاله، طرح این سوال است ­که چرا علی رغم سیاست گذاری­ها و برنامه­ریزی­های گردشگری در ایران، نتوانسته­ایم در این عرصه توسعه یابیم. به نظر می­رسد فارغ از کمبودها و موانع فیزیکی موجود، عوامل و موانع بسیار مهم­تری وجود دارند که مقابل گسترش این صنعت قرار گرفته­اند. برای فهم این موانع و تبیین آن، سعی گردید تا نظرات تعدادی از نخبگان کشور در مورد این عرصه اخذ شود و مورد تحلیل قرار گیرد. روش مطالعه­ی کیفی برای جمع­آوری و تحلیل روایت­های نخبگان، مورد توجه این مقاله بوده است. تحلیل روایت ها به سوالات مصاحبه که در چارچوب سه نظریه­ی اساسی فرهنگی بوده است، نشان می­دهد که برخی نخبگان، علت اصلی عدم توسعه­ی گردشگری را در موانعی همچون نبود زیر­ساخت­های فیزیکی و عدم سرمایه­گذاری لازم می­دانند؛ در حالی که برخی دیگر، موانع فرهنگی و فکری را نام می­برند که ما را از رسیدن به اهداف در نظر گرفته شده باز­ می­دارند..

نخبگان, سیاست گذاری, موانع گردشگری, توسعه ی گردشگری