طیبه فتحی ایرانشاهی - دانش آموخته دکتری، گروه زبان و ادبیات عربی، دانشگاه لرستان

طبیعت یکی از امور مهم و موردتوجه خداوند است که در آیات زیادی از قرآن کریم بدان پرداخته است. درختان یکی از مظاهر طبیعت اند که فواید زیادی برای موجودات دارند و در قرآن کریم تا حدی موردتوجه خداوند قرارگرفته اند که یکی از سوره های قرآن را با نام «تین» آورده اند. پژوهش حاضر در چارچوب روش توصیفی- تحلیلی صورت گرفته است. تلاش شده است که به بررسی روابط معنایی درختان و خواص آن ها بر اساس روابط معنایی پرداخته شود. نتایج تحقیق نشان می دهد که روابط درختان بیشتر بر اساس هم نشینی است و خواص ثمره این درختان با رابطه معنایی هماهنگ است به این صورت درختانی که در قرآن کریم در کنار یکدیگر قرارگرفته اند، ثمره آن ها خواص مشترکی دارند. همچنین واژگانی نظیر جنه، حدائق و غیره در کنار نام درختان دال بر رابطه عضو واژگی هستند و آمدن نام درختان با فاکهه و ثمرات دال بر رابطه جزء واژگی است. در برخی موارد رابطه شمول معنایی در آیات نیز دیده می شود.

قرآن کریم، درختان، روابط معنایی، خواص میوه ها.