بهاره جهانمرد - دانشجوی دکتری هنرهای اسلامی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز و مدرس مدعو گروه ارتباط تصویری دانشگاه هنر اصفهان
بهمن نامور مطلق - دانشیار زبان و ادبیات فرانسه، گروه زبان و ادبیات فرانسه، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

شبکه جهان گستر وب در بستر اینترنت، عرصه جدیدی برای گوگل، به­عنوان یکی از پرکاربردترین نام های تجاری در دو دهه اخیر به وجود آورده است که بیش از ۴۰۰۰  نمونه لوگوی مناسبتی با عنوان دودل، از سال ۱۹۹۸ تا سال ۲۰۲۲  طراحی کرده است. برای رمزگشایی آن ها که مصداق کاملی از نمونه های ارجاع دهی است، باید به روابط گسترده تاثیر پذیری از متن های پیشین توجه شود که از این­رو مقاله حاضر با شیوه توصیفی­ تحلیلی به خوانش بیش متنی ژنت (اندیشمند فرانسوی) می پردازد. بیش متنیت رابطه برگرفتگی متن دوم از متن اول است؛ به­گونه ای­که اگر متن اول نبود، متن دوم شکل نمی گرفت. گردآوری اطلاعات از طریق منابع اسنادی و مشاهده ای انجام گرفته و روش نمونه گیری به­طور هدفمند ۱۱ مورد از دودل گوگل های طراحی­شده دو دهه گذشته با محوریت بزرگداشت نقاشان است. نتایج این پژوهش نشان می دهد گوگل از راهبردهای گوناگونی استفاده کرده است و طراحی دودل ها بر پایه چهار اصل از شش گونه بیش متنیت (همان­گونگی و تراگونگی) شکل گرفته اند: در مواردی بر اساس گونه پاستیش (تنها یک اثر شاخص هنرمند تقلید شده است) و در بسیاری از نمونه ها بر مبنای پارودی (اصولا کلاژی  ترکیبی از چند اثر هنرمند) دودل ها ایجاد شده اند. همچنین به طور همزمان بسیاری از آن ها در گونه فورژی و جایگشت نیز قرار می گیرند.

لوگوهای مناسبتی گوگل, دودل, طراحی رابط کاربری, بیش متنیت, ژرار ژنت