بررسی میزان آشنایی معلمان از تغییرات دروس سنتی به تدریس برخط و پویا

با گذر زمان جامعه دچار تغییر و تحولات فراوانی شده است، نظام آموزشی هر کشور نیز همزمان با این تغییرات دچار دگرگونی می شود. پیشرفت در زمینه های فناوری آموزشی برخط موجب گردیده که همه روزه اطلاعات جدید و فراوانی در اختیار افراد جامعه قرار گیرد میزان و ماهیت چنین اطلاعاتی با آنچه که معلمان و کتابهای درسی به روش سنتی عرضه می کنند قابل قیاس نیست. در سالهای اخیر نحوه تدریس در نظام های آموزشی کشورهای مختلف حالت سنتی خود را از دست داده و همواره در حال پیشرفت می باشد. یکی از وظایف مهم مدارس آن است که به دانش آموزان اطلاعات و معلومات منظم و مرتبطی ارائه دهند اما بسیار حائز اهمیت است که دانش آموزان در طول دوران تحصیل مهارتهای فراوانی را کسب کنند تا بتوانند ضمن نقد و بررسی اطلاعات گوناگون به نحو مطلوبی از آنها استفاده نمایند. تدریس برخط و پویا به روز ترین نوع یادگیری می باشد که معلمان مستلزم آشنایی و استفاده از این شیوه در نحوه تدریس خود هستند. معلمان به عنوان مهم ترین الگوی دانش آموزان نقش مهمی در پیشرفت تحصیلی و آگاهی آنها دارند به همین دلیل بایستی آشنایی کافی از به روز ترین شیوه های تدریس داشته باشند تا بتوانند دانش آموزانی پویا تحویل جامعه بدهند و دانش آموزان در هر شرایطی از ادامه تحصیل جا نمانند. تدریس به صورت برخط در شرایط خاصی مانند دوران شیوع ویروس کووید ۱۹ بسیار هائز اهمیت و کاربردی بوده است چراکه تنها راه جا نماندن از ادامه تحصیل دانش آموزان به حساب می آمد. معلمان و دانش آموزان با وجود دشواری هایی که در رابطه با تدریس برخط داشتند به ناچار باید برای مدتی از تدریس سنتی و حضوری فاصله می گرفتند واین امر نگرش های جدیدی را نسبت به تدریس سنتی و تدریس برخط به وجود آورد.

Keywords:

آموزش سنتی , تدریس برخط , تدریس پویا , یادگیری ترکیبی