هوشیار حق رو - ۱-کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه پیام نور واحد مریوان
فرید رسولی - ۲-کارشناسی ارشد جامعه شناسی دانشگاه کردستان
سیده چنور محمدی - ۳-کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه پیام نور واحد مریوان
ساناز افتخاری - ۴-دبیر ریاضی اداره آموزش و پرورش شهرستان ایواندره

آموزش و پرورش از نظر رشد نیروی انسانی، مهارت، انگیزه، دانش و امثال آن سرمایه گذاری در انسان تلقی می شود. ارزشیابی به ایجاد یک برنامه آموزشی، ارزیابی دستاوردهای آن و بهبود اثربخشی آن کمک می کند. در هر جنبه ای از زندگی، فرآیند ارزیابی به یک شکل انجام می شود. اگر فرآیند ارزیابی از زندگی انسان حذف شود، شاید هدف زندگی از بین برود. تنها از طریق ارزیابی است که می توان بین خوب و بد تمایز قائل شد. کل چرخه توسعه اجتماعی حول فرآیند ارزیابی می چرخد. در تعلیم و تربیت، میزان موفقیت کودک در اهدافش تنها از طریق ارزشیابی مشخص می شود بنابراین رابطه نزدیکی بین ارزیابی و اهداف وجود دارد. ارزشیابی نقش بسزایی در فرآیند یاددهی-یادگیری دارد. به معلمان و فراگیران کمک می کند تا آموزش و یادگیری را بهبود بخشند. ارزشیابی یک فرآیند مستمر و یک تمرین دوره ای است. این به شکل گیری ارزش های قضاوت، وضعیت تحصیلی یا پیشرفت دانش آموز کمک می کند. ارزشیابی به یک شکل در یاددهی-یادگیری اجتناب ناپذیر است، زیرا در تمام زمینه های فعالیت آموزش و پرورش نیاز به قضاوت و نظرسنجی است. در یادگیری به تدوین اهداف، طراحی تجربیات یادگیری و ارزیابی عملکرد یادگیرنده کمک می کند. علاوه بر این، بهبود در آموزش و برنامه درسی بسیار مفید است. پاسخگویی به جامعه، والدین و نظام آموزشی را فراهم می کند. سنجش کیفیت نظام آموزشی در سایه ازشیابی دقیق امکان پذیر است. ارزشیابی در امر آموزش به سادگی ازشیابی در سایر حوزه ها نیست. با توجه به اهمیت موضوع هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تاثیر ارزشیابی آموزشی بر بهبود عملکرد دانش آموزان در مدارس است.

ارزشیابی آموزشی، مدرسه، دانش آموز، پیشرفت تحصیلی