مژگان افشون - کارشناسی ارشد تاریخ و فلسفه آموزش و پرورش دانشگاه پیام نور

در میان مهارت های زندگی، مهارت های ارتباطی بیشتر از دیگر مهارت ها مورد توجه قرار گرفته و ضروری هستند؛ چراکه انسان موجودی اجتماعی بوده و لازم است درک عمیقی از فرایندهای ارتباطی داشته باشد و به همین دلیل است که این مهارت ها برای موفقیت و پیشرفت افراد در کلیه ی مراحل زندگی و حتی روابط اجتماعی آنها حیاتی و مهم هستند، قابل ذکر است که، دانش آموزان در دوره سنی نوجوانی ممکن است از برخی مشکلات مانند روحیه ی علمی پایین که تهدیدی در زندگی اجتماعی برای آنها محسوب می شوند، رنج ببرند. فراگیری مهارت های ارتباطی می تواند در کاهش مشکلات روانشناختی مفید باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارت های ارتباطی در افزایش روحیه ی علمی دانش آموزان انجام شده است. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی و از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی کرمانشاه می باشد که با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای ۲۴ نفر از آنها که در پرسشنامه روحیه ی علمی نمره پایین تر از متوسط کسب کرده بودند انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمایش و کنترل (۱۲ دانش آموز برای هر گروه) جایگزین شدند. گروه آزمایش طی ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای و هفته ای دوبار و طی یک ماه و نیم مشاوره گروهی مبتنی بر آموزش مهارت های ارتباطی را دریافت نمودند. اما گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. داده های گردآوری شده با استفاده از تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین میانگین نمرات پیش آزمون و پس آزمون روحیه ی علمی در گروه آزمایش تفاوت معناداری وجود دارد.

روحیه ی علمی ، استرس ، مهارت ارتباطی، دانش آموزان.