محبوبه سالاری منش - دانشگاه شهید باهنر کرمان

در هر نوع سیاست کشاورزی، آموزش و ارشاد مردم در جهت پیشبرد اهداف مملکتی از طریق اعمال شیوه های مترقی و سازنده اهمیت بسزایی دارد. پیشی گرفتن از هر نوع سیاست و اجرای هر گونه برنامه ی کشاورزی چه در عرصه ی علمی و چه در زمینه های عملی بدون توجه به آموزش و ترویج امکان پذیر نیست امنیت غذایی و سلامت جامعه مدیون پویایی بخش کشاورزی است. اصولا هر جا نامی از کشاورزی برده می شود«آب، خاک و گیاه» به ذهن انسان خطور می کند. اما معمار این فرایند یعنی کشاورز فراموش شده یا کم رنگ دیده شده است. حال آنکه کشاورزان پر تلاش و بی ادعا مدیران میدانی عرصه تولید در این حیطه اند و علاوه بر تامین غذا، حفظ منابع تولید و حیات زیست بوم نیز به دست آنان رقم می خورد. برای رسیدن به این هدف نگاه ها ضرورتا به آموزش ترویج دوخته خواهد شد.هدف مقاله حاضر که با روش مروری و اطلاعات کتابخانه ای به اهمیت آموزش و ترویج در سلامت و امنیت غذایی می پردازد و با استناد به چندین پژوهش انجام شده و نتایج مشترک حاصل از آنها به عنوان نقشه راهی در این مقاله در نظر گرفته شده است.

امنیت غذایی، آموزش و ترویج، کشاورزی