مطالعه مقایسه ای مدل های شبکه عصبی و ویونت جهت پیش بینی مقاومت اتصال جوشی یک فلز پالس در فرآیند جوشکاری گاز بی اثر با استفاده از سیگنال های قوسی

این مقاله نظارت بر مقاومت جوش اتصالات فلز پالس در فرایند جوشگکاری گاز بی اثر را نشان می دهد. روش پاسخ سطح برای اجرای ازمایشات جوشکاری به کار می رود. یک مدل شبکه عصبی 3 لایه ای برای پیش بینی تنش کشش نهایی (UTS) صفحات جوش شده ایجاد شده است. 6 پارامتر ولتاژ پالس، ولتاژ زمینه، دوره پالس، فرکانس پالس، نرخ تغذیه سیم و سرعت جوشکاری، و دو اندازه ی، مقدار میانگین ریشه مربعات (RMS) جریان جوش و و لتاژ، به عنوان متغیرهای ورودی مدل و تنش کشش نهایی صفحات جوش شده به عنوان متغیر خروجی در نظر گرفته شده است. بنابراین ، خروجی به دست آمده از آنالیز شبکه عصبی برای مقایسه با خروجی شبکه ویونت به کار رفته است. هدف اصلی این مقاله ارزیابی توانایی روش شبکه عصبی و حالت خاصی از شبکه عصبی موجکی تحت عنوان ویونت د رپیشگویی مقاومت جوش اتصالات یک فلز پالس در فرایند جوشکاری گاز بی اثر با استفاده از سیگنال های قوس الکتریکی می باشد . نتایج عددی بدست آمده حاکی از آن است که نه تنها شبکه های عصبی و ویونت در تخمین مقاومت جوش از قابلیت بالایی برخوردارند بلکه شبکه ویونت نسبت به شبکه عصبی پیشخورد عملکرد بهتری را داتشه است.

Keywords:

شبکه عصبی مصنوعی , شبکه ویونت , روش پاسخ سطح , نظارت مقاومت جوش , فلز پالس در فرایند جوشکاری گاز بی اثر