احسان طهماسبی - گروه معماری، واحد سروستان، دانشگاه آزاد اسلامی، سروستان، ایران
علی اصغر ایرج پور - گروه معماری، واحد سروستان، دانشگاه آزاد اسلامی، سروستان، ایران

فضای باز، گونه ای از فضاست که روی خود پوششی ندارد و دارای اهمیت بسیاری در معماری همه دوره هاست، زیرا بسیاری از رویدادهای زندگی روزمره انسان ها همواره در آن رخ میداده است. این فضا هم می تواند درون یا مجاور بنا باشد و هم محیط برآن. برای شناخت فضاهای باز در گذشته، باید مفهوم آن را از خود تاریخ به دست آوریم. در این پژوهش ابتدا ویژگیهای این گونه فضاها را در اولین سکونتگاه ها و روستاهای اولیه بررسی می کنیم و سپس به طور دقیقتر به آن، در بناها و فضای بین آنها در میان سه حصار شهر دور اونتاش می پردازیم و سپس نتایج به دست آمده را مقایسه می کنیم. ویژگیهای مطالعه شده هم کمی است و هم کیفی؛ مانند شکل، نسبت ها، تناسبات، چگونگی ارتباط میان فضاها، و جهت گیری آنها. هدف این تحقیق شناخت چیستی و چگونگی فضاهای باز در دوره پیش از تاریخ و به طور دقیقتر در شهر مقدس دور اونتاش است. این مطالعه میتواند ما را در شناخت این گونه فضاها در دوره های بعدی و همچنین درک چگونگی زندگی و فرهنگ انسانها در طول تاریخ یاری دهد.

فضای باز، معماری، پیش از تاریخ، ایران، دور اونتاش