تاثیر پرکننده نانو ذرا ت بیوسرامیکی و اندازه تخلخل ها بر خواص مکانیکی داربست های ساخته شده به روش پرینت سه بعد ی از پلی کاپروالکتون- نانو ذرات هیدروکسی آپاتیت برای مهندسی بافت استخوان

آسیب های استخوانی حاصل از بیماری ها، تروما و تصادفات و همچنین افزایش سن و پیری جمعیت که پوکی استخوان را بهدنبال دارد چالش های بزرگ و پیچیده شاخه علم پزشکی است. گرفته ای استخوانی از جمله روشهای درمانی مشکلاتاستخوانیست اما این گرفتها مش کلات متعددی دارند؛ از جمله این مشکلات انتقال بیماری و تحریک سیستم ایمنی بدناست. مهندسی بافت برای رفع این مشکل در دهه های اخیر تمرکز خود را روی داربست های استخوانی قرار داده است.روشهای متعددی برای ساخت داربستها وجود دارد ولی یکی از پیشرفته ترین رو ش های حال حاضر پرینت سه بعدی است،زیرا این روش نه تنها ساختار سه بعدی مورد نظر بلکه داربست متخلخل با اندازه تخلخل های مطلوب و هزینه کمتر رافراهم می سازد. داربست های کامپوزیتی متشکل از سرامیک ها و پلیمرهای تخریتپذیر توجه زیادی را به خود جلب کردهاند و دراین پروژه برای اولین بار نانو هیدرکسی آپاتیت با درصد های متفاوت را برای ساخت این داربست به کاربرده ایم و با ترکیبکردن این ساختار کامپوزیت و روش ساخت داربست با پرینتر سه بعدی و تکنیک فیلامنتی که یکی از تکنیک های پرکاربردو کم هزینه پرینت سه بعدی است انتظار نتایج امیدوارکنندهای داشتیم و با مدلسازی و بررسی خواص مکانیکی آن به نتایجخوبی دست یافتیم.

Keywords:

مهندسی بافت , پلی کاپرو الکتون , نانو هیدروکسی آپاتیت , مدلسازی