زینب کشاورز شیرازی - دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، مرودشت، ایران

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش سبک زندگی بر امیدواری و رضایت شغلی کارکنان دولتی شهر شیراز انجام گرفت. روش پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی بود . جامعه ی آماری شامل تمامی کارکنان دولتی شهر شیراز بود که از این جامعه ی آماری، تعداد ۳۰ نفر به صورت هدفمند به عنوان آزمودنیهای تحقیق انتخاب گردیده و به صورت تصادفی ساده در یک گروه کنترل و دو گروه آزمایش قرار داده شدند. برای گروه آزمایش آموزش سبک زندگی سالم مداخلات در جلساتی ۱۲ گانه انجام شد. ابزار گردآوری داده های تحقیق در مرحله پیش آزمون و پس آزمون دو پرسشنامه ی استاندارد رضایت شغلی و پرسشنامه امیدواری اسنایدر بود که روایی و پایایی هر دو پرسشنامه در تحقیقات پیشین و این تحقیق مورد بررسی قرار گرفته و تایید شده است. تجزیه و تحلیل داده های تحقیق نیز توسط نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ و با استفاده از تحلیل کوواریانس و مانکوا انجام گردید. نتایج نشانگر آن بود که آموزش سبک زندگی سالم میتواند میزان امیدواری و رضایت شغلی افراد در شرایط نامطلوب را بهینه نموده و افزایش دهد. بنابراین میتوان پذیرفت که آموزش سبک زندگی سالم به عنوان یک روش علمی بر امیدواری کارکنان و رضایت شغلی تاثیرگذار است. بر اساس یافته های این پژوهش می توان برنامه آموزشی سبک زندگی را روش موثری برای ارتقاء امیدواری و رضایت شغلی کارمندان تلقی کرد و آن را برای افزایش رضایت شغلی این افراد توصیه نمود.

رضایت شغلی، امیدواری، سبک زندگی سالم