آمادگی برای یادگیری الکترونیک در دانشگاهیان دانشگاه علوم پزشکی آبادان

مقدمه: درک آمادگی کاربران در موفقیت هر برنامه آموزش الکترونیکی مهم است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی آمادگی یادگیری الکترونیک دانشجویان، اعضای هیئت علمی و کارکنان دانشگاه علوم پزشکی آبادان بود. روش بررسی: این مطالعه مقطعی - تحلیلی روی ۱۸۷ نفر از دانشگاهیان انجام شد. برای ارزیابی آمادگی یادگیری الکترونیک از پرسشنامهThe Academics’ E-Readiness Questionnaire (ARQ) استفاده شد. نتایج: نتایج آزمون Kruskal-Wallis نشان داد که تفاوت آماری معنی داری در میانگین رتبه حیطه مهارت کار با کامپیوتر بین دانشجویان (۲/۵± ۵/۸۲) با اعضای هیات علمی (۲/۴ ± ۱/۱۴۰) و کارکنان (۹/۳ ± ۱/۱۴۲) وجود دارد، به طوری که میانگین نمره اعضای هیات علمی و کارکنان به طور معنی داری بالاتر از دانشجویان بود (۰۰۱/۰ ≥ P). نتایج آزمونBivariate analysis  نشان داد که در دانشجویان، تعداد کارگاه­ها و سمینارهای با موضوع آموزش الکترونیکی برگزار شده، ارتباط مثبت معنی داری با میزان مهارت کار با کامپیوتر (۰۰۱/۰≥P ، ۳۴۳/۰ r=) دارد. همچنین یک ارتباط مثبت معنی­دار بین آگاهی با نگرش نسبت به یادگیری الکترونیکی (۰۰۱/۰≥P  ,۱۷۲/۰r=) در دانشجویان مشاهده شد. در بین اعضای هیات علمی، ارتباط منفی معنی داری بین سابقه کار با نگرش نسبت به آموزش الکترونیکی مشاهده شد (۳۹/۰-r=، ۰۴/۰ =P). نتیجه گیری: یادگیری الکترونیکی می تواند با توجه روزافزون به نیازهای آموزشی، راه اندازی بسترهای موجود، ایجاد زیرساخت­ها و امکانات مورد نیاز، بالا بردن دانش و نگرش کارکنان، استادان و دانشجویان و کاهش مقاومت اعضای هیات علمی با سابقه برای تغییر، گسترش یابد.

Keywords:

Readiness , E-learning , Academics , Attitude , ARQ , آمادگی , یادگیری الکترونیکی , دانشگاهیان , نگرش , ARQ