فاطمه طلا - کارشناس مالی معاونت مالی و اقتصادی شهرداری شیراز و کارشناس ارشد حسابداری، شیراز، ایران.

مالیات بر املاک (عوارض نوسازی و عمران شهری)، ابزار بالقوه جانبی در تامین مالی حکومتهای محلیدر کشورهای در حال توسعه است. این مالیات به عنوان منبع درآمد میتواند دسترسی به پایه مالیاتی گسترده ایرا برای شهرداریها فراهم سازد. با این وجود، بازده مالیات ملک در کشورهای در حال توسعه بسیار اندک استو سهم آن،معمولا کمتر از ۲۰ درصد درآمدهای شهرداری ها است. در طرف مقابل مهمترین و مناسب ترین نوع درآمد شهرداری ها، که عوارض نوسازی و عمران شهری است، عمدتا ارقام محدودی را به خود اختصاص داده،به گونه ای که سهم این عوارض طی دوره مذکور به طور متوسط در حدود ۱/۴ درصد بوده است. از سویی مقادیر وصولی عوارض نوسازی و عمران شهری با میزان عوارض بر معاملات غیرمنقول، که شهروند در هر مراجعه جهت نقل و انتقال املاک خود و براساس استعلام های قانونی مجبور به مراجعه به شهرداری می گردد، نشان میدهد که مبالغ وصولی عوارض نوسازی و عمران شهریاکثرا به اجبار می باشد. چون شهروند بدون تسویه حساب بدهی های عوارض نوسازی و عمران شهری قادر به خرید و فروش املاک خود نخواهد بود.بنابراین بخش مهم و قابل توجهی از عوارض نوسازی و عمران شهری، توسط شهروندان پرداخت نمیشود وشهروندان به دلایل گوناگون، تمایلی برای پرداخت این گونه عوارض و وجوه قانونی ندارند و در مواردی هم که پول های مورد نظر پرداخت می شود، بیشتر به دلیل ناچاری است. در واقع عوارض نوسازی و عمران شهری از نظر برخی، پرداخت یک جانبه شهروندان به شهرداری تلقی میگردد و شهروندان در قبال پرداخت آن، تکلیفی بر دوش خود احساس نمیکنند. در این پژوهش به ارزیابی همکاری مردمی در تامین بخشی ازهزینه های جاری شهرداری کلانشهر شیراز بواسطه پرداخت به موقع عوارض (توسط تحلیل آزمون فرضیات) وتاثیر بهبود آن و افزایش رغبت بین شهروندان جهت پرداخت عوارض تلاش شده است. نهایتا نتایج در قالبجداول و نمودارهای مختلفی ارئه شده و به تحلیل آن پرداخته شده است.

همکاری مردمی، تامین بخشی از هزینه های جاری شهرداری، پرداخت به موقع عوارض، کلانشهر شیراز، تحلیل آزمون فرضیات.