شیما نامداری قرقانی - دانشجوی دکتری مدیریت منابع انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یاسوج، کرمان، ایران
علی پیرزاد - دکتری مدیریت منابع انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یاسوج، کرمان، ایران

امروزه در آغاز هزاره سوم با معنای جدیدی از کار که معنایی متفاوت با واژه قرن بیستم دارد به نام دورکاری که در واقع نقطه عزیمت از شرایط کاری استاندارد، سنتی به سمت رویه های انعطاف پذیر به واسطه به استفاده از فنآوری اطلاعات و ارتباطات است و راه حلی نوین برای دستیابی به اهداف سازمان و برآورده ساختن نیازهای منابع انسانی است. افعزایش رقابعت جهانی و سرعت سرسام آور تغییرات در نیازهای کارکنان، مشتریان منجر به ایجاد آن شده است. در واقع این پدیده پاسخی برای غلبه به برخی از چالشهای فردی و سعازمانی و اجتماعیجوامع شکل گرفته با الگوهای عصر صنعتی، ساختار بروکراتیک کم بهره ور، هزینه بر، غیر منعطف می باشدهر چند که ایده اولیه آن مربوط به دهه ۱۹۵۰ است. در این مقاله به بررسی دورکاری و نتایج آن بر زندگی فردی و اجتماعی می پردازیم.

دور کاری، تسهیل کنندگی، کارکنان، منابع انسانی.