حمیدرضا شهرکی - گروه عمران واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران
احسان عدیلی - گروه عمران واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران

در این مقاله میراگر ویسکوز در سازه فولادی مدلسازی و سپس عملکرد لرزه ای این سازه با قرارگیری میراگر در محل های مختلف مقایسه می گردد. سازه های فولادی با شکل پذیری ویژه در ۳ و ۷ و ۱۲ طبقه به عنوان ۳ نوع سازه کوتاه، متوسط و بلند با پلان منظم و متقارن در ۳ دهانه و طول هر دهانه ۵ و ۵/۷ متر با ارتفاع طبقات ۳ متر با کاربری مسکونی در منطقه ای با خطر زلزله خیلی زیاد، در خاک نوع III در نظر گرفته شده است. سازه ها با روش تحلیل دینامیکی، استاتیکی غیرخطی و پوش آور بر اساس ورژن چهارم آیین نامه ۲۸۰۰ تحلیل شده اند. درواقع هدف این پژوهش، یافتن بهترین حالت قرارگیری میراگر، جهت عملکرد مناسب سازه های فولادی است تا بتوان با صرف هزینه ای ثابت بهترین جانمایی را برای میراگر ها در نظر گرفته شود. با توجه به خروجی های تحلیل های صورت گرفته مشخص شده است که، سازه های دارای دو میراگر، در ناحیه غیرخطی، عملکرد بهتری دارند و افزایش تعداد میراگرها در سازه، مقدار برش پایه در نقطه عملکرد سازه و زمان تناوب سازه را افزایش و شتاب طیفی سازه را کاهش می دهد. وجود میراگر موجب تولید مفاصل پلاستیک خفیف تر در طبقات زیرین می کند ولی تعداد مفاصل پلاستیک ایجاد شده در سازه ها را افزایش می دهد. وجود دو میراگر در دهانه های کناری سازه موجب افزایش برش پایه و زمان تناوب و کاهش تغییرمکان سازه ها شده است.

میراگر ویسکوز، سازه فولادی، محل قرار گیری میراگر، رفتار غیر خطی،