نعیمه شوریابی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، گروه علوم تربیتی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور ، ایران.

پژوهش حاضر با هدف بررسی رهبری خدمتگزار و مدیریت استعداد با سکوت سازمانی در معلمین دورهابتدایی منطقه تبادکان انجام گرفت. این پژوهش با استفاده از طرح همبستگی انجام شد. از بین معلمین دورهابتدایی منطقه تبادکان در سال تحصیلی ۰۱-۱۴۰۰،۱۲۳ نفر به روش نمونه گیری در دسترس و براساس فرمول کوکران انتخاب شدند. گردآوری داده ها در این تحقیق با استفاده از پرسشنامه های رهبری خدمتگزار پترسون۲۰۰۴ ، مدیریت استعداد احمدی و همکاران ۱۲۹۱ و سکوت سازمانی ون دیسک ۲۰۱۲ انجام گرفت و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد یافته های فرضیه اصلی نشان داد که در گاماول رهبری خدمتگزار توانایی پیش بینی سکوت سازمانی را در معلمین دوره ابتدایی منطقه تبادکان را داردP<۰.۰۵ ، در گام دوم که متغیر مدیریت استعدادها به مدل اضافه می شود؛ با توجه به سطح معناداری؛ مدیریت استعدادها توانایی پیش بینی سکوت سازمانی را ندارد P>۰.۰۵ استعدادها توانایی پیش بینی سکوت سازمانی را ندارد سازمانی در معلمین دوره ابتدایی منطقه تبادکان رابطه منفی معناداری وجود دارد. یعنی هر چه رهبری خدمتگزارافزایش می یابد، سکوت سازمانی در مربیان پیش دبستانی کاهش خواهد یافت. نتایج فرضیه های فرعی نیز نشاندادند که بین مولفه های رهبری خدمتگزار با سکوت سازمانی و مولفه های مدیریت استعداد با سکوت سازمانی در معلمین دوره ابتدایی منطقه تبادکان رابطه منفی معناداری وجود دارد P<۰.۰۵، یعنی هر چه مولفه های رهبری خدمتگزار و مدیریت استعداد افزایش می یابد، سکوت سازمانی در معلمین دوره ابتدایی منطقه تبادکان کاهشخواهد یافت.

رهبری خدمتگزار، مدیریت استعداد، سکوت سازمانی