ایوب مرادی - کارشناس واحد فنی شهرداری هرسین، کرمانشاه، ایران

اخیرا، شهرهای سراسر جهان به منظور رسیدگی به مشکلات زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی، در حال برداشتن گامهای عملگرایانه در مورد بحث توسعه پایدار هستند. با این حال، توجه کمی به مطالعات متمرکز برکشورهای در حال توسعه شده است. هدف این مطالعه بررسی موانع توسعه شهرهای سبز در کشورهای در حالتوسعه است. یک پیشینه پژوهشی جامع در مورد بررسی موانع توسعه شهرهای سبز انجام شده است. از نظرانتخاب روش شناختی، برای جمعآوری داده ها از متخصصانی که دارای خطوط تاثیرگذاری بر سبز شدن شهرهای ما و توسعه شهری پایدار هستند، از استراتژی تحقیقکمی استفاده شد. عدم آگاهی از مزایای شهر سبز، تخریب محیط زیست، تلاش های ناکافی برای اجرای سیاست، تولید بیش از حد زباله جامد و جمع آوری و تصفیه نامناسب فاضلاب، از جمله موانع شناسایی شده برای توسعه شهر سبز بودند. یافته های مطالعه نشانگر ایناست که شهرها، با برداشتن گامهای پایدار صحیح در توسعه شهری و سنت شکنی به سمت ارکان پایداری،تمایل زیادی دارند تا مجدد جایگاه دیرینه خود به عنوان »باغشهر« را به دست آورند. پیامدی که این مطالعهبرای ذینفعان توسعه شهر دارد، این است که بینشی در مورد موانع توسعه شهرهای سبز ارائه می دهد. در واقع،این مطالعه به طور مشارکتی پیشنهاد می کند که مفهوم شهرهای سبز باید در تعلیم و تربیت ذینفعان گنجانده شود تا سطح آگاهی را بهبود بخشد. این مقاله مهمترین مطالعه جامع در مورد ارزیابی توسعه شهر سبز را ارائه می کند.

شهرهای سبز، موانع، شهرهای پایدار، توسعه پایدار، شهرنشینی