اسفندیار سرابی
مرتضی تنها فر
علی گودرزی
حمید اشرفی

صنعت قطعه سازی موفق نیازمند دانش فنی و تخصصی برای تغییر رویکرد مدیریت و فعالیت های یکپارچه سازی در فرآیندهای زنجیره سازندگان قطعه می باشد. به عنوان مثال : برای خرید ، سفارشات ، بازاریابی ، پاسخ به تقاضای مشتریان ، ارتباط با توزیع کنندگان و خرده فروشان ، تبادل اطلاعات بین شرکای زنجیره تامین نمونه سازی ، طراحی و ساخت ، امور مهندسی و ...... تنها می تواند از طریق یکپارچه سازی فرآیندها و توسعه دانش فنی بین سازندگان مختلف پیشرفت نمود . اگر دانش فنی بتواند نیازهای تکنولوژیکی تامین کنندگان وقطعه سازان را در مکان و موقعیت زمانی خود برآورده نماید ، آنگاه می توان زنجیره تامین یکپارچه ای را مدیریت نمود ،که اطلاعات فنی و تخصصی به راحتی بین سازندگان به اشتراک گذاشته شده و ازکنار آن ، خریداران و تامین کنندگان می توانند با برخورداری از منفعت در خوشه توسعه محصولات مشترک با کمترین هزینه و پیشگیری از امور تکراری ، با سیستم های رایج و اطلاعات به اشتراک گذاشته شده به تولید بهینه و سود معقول برسنند . لذا نقش دانشگاه و ارائه دانش فنی و تکنولوژیکی بعنوان عامل تاثیرگذار درزنجیره تامین یکپارچه ، به یک جریان اطلاعاتی پیوسته تبدیل می گردد ، که این جریان در بسیاری از شرکت ها با نبادل دانش فنی می تواند به یک رویکرد دانشمحور تغییر یابد . نقش دانش فنی در توسعه خوشه تامین قطعات باعث سرعت درانجام کار ، کاهش زمان ساخت ،ارتباط موثر بین سازندگان در تبادل تخصص، کاهش زمان نمونه سازی و تست ، اصلاح بموقع طراحی ها و محاسبات و ظرفیت سازی ، روان سازی لجستیک ، چابک سازی زنجیره تامین و .... می گردد . در بررسی و تحقیقات بعمل آمده مشاهده شده که در توسعه خوشه باید از دانش فنی بالایی برخوردار شده و سیستم های سنتی را کنار گذاشته و وارد دنیای تکنولوژیهای جدید شوند . بعبارتی سیستمهای سنتی و تجربی جوابگوی نیازهای امروز صنعت نخواهد بود .

تامین کنندگان قطعات، لجستیک سازندگان، ظرفیت سازی، دانش فنی، یکپارچه سازی تولید، توسعه خوشه های تکنولوژیکی، امکان پذیری، نمونه سازی