سعید مهدی پور - کارشناسی ارشد مهندسی مواد و متالورژی گرایش جوشکاری، دانشکده مواد و متالورژی، دانشکدگان فنی دانشگاه تهران، تهران، ایران
سیدعلی اصغر اکبری موسوی - دانشیار و عضو هیات دانشکدگان فنی علمی دانشکده ی مهندسی متالورژی و مواد، دانشکدگان فنی دانشگاه تهران، تهران، ایران

در این تحقیق. جوشکاری لیزر Nd:YAG ضربانی فولاد زنگ نزن ۴PH ۱۷ در دو حالت آنیل شده و فراپیرشده، با اعمالپیش گرم در دماهای مختلف ۶۰ ˚C؛ ۸۰ ˚C؛ ۱۰۰ ˚C؛ ۱۲۰ ˚C و ۱۴۰ ˚C، با توان متوسط ۱۰۰ وات انجام شد. در این تحقیقاز ورق هایی با ضخامت ۱ میلی متر استفاده شده است. به جهت کاهش احتمال بوجود آمدن ترک هیدروزنی، به حداقل رساندنتنش های پسماند و سختی در فلز جوش و ناحیه ی متاثر از حرارت و بهبود چقرمگی، قبل از جوشکاری عملیات پیش گرم برروی این فولادها انجام شد. بسته به اینکه دمای پیش گرم چند درجه باشد و ناحیه متاثر از حرارت چه چرخه حرارتی را در حینجوشکاری تجربه کند و آلیاژ قبل از جوشکاری در چه حالتی از عملیات حرارتی باشد (آنیل شده یا فراپیرشده)، ریزساختارهایمتفاوتی به وجود می آید و همین امر باعث تغییراتی در نمایه سختی خواهد شد. در هیچکدام از جوش ها ترکی رخ نداد. درنهایت ریزساختار و سختی ناحیه فلز جوش و منطقه متاثر از حرارت این فولاد در دو شرایط آنیل انحلالی و فراپیرشده توسطمیکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترونی روبشی و دستگاه سختی سنجی مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. نتایج نشانمی دهد که کمترین مقادیر سختی و استحکام، مربوط به نمونه با بیشترین دمای پیش گرم است.

عملیات حرارتی پیش گرم، فولاد زنگ نزن ۴PH ۱۷ جوشکاری لیزر Nd:YAG ضربانی، رسوب سختی، آنیل انحلالی، ترک هیدروژنی