فائزه پناهی - دانشجوی دکتری داذنشگاه ای وانکی
فرهاد نظری زاده - استادیار دانشگاه مالک اشتر

با توجه به رشد سریع جمعیت نیاز به تامین مواد غذایی و به تبع آن گسترش فعالیت های صنعت کشاورزی هر روز در حال افزایش است . مشخص است که روشهای سنتی کشاورزی پاسخگوی این میزان از تقاضا نخواهند بود و صنعت کشاورزی نیازمند بهرهگیری از نوآوری های هست که علاوه بر افزایش میزان بهره وری فعالیت های کشاورزی پاسخگوی میزان نیاز جمعیت امروز به فرآورده های کشاورزی باشد. در این میان نوآوری های مبتنی بر هوش مصنوعی می تواند نقش اثرگذاری بر میزان بهره وری فعالیت های کشاورزی داشته باشد. اشاعه و پذیرش نوآوری های مبتنی بر هوش مصنوعی بخش مهمی از فرآیند استقرار این نوآوری ها را به خود اختصاص می دهد امامعمولا ورود هر نوآوری در یک نظام اجتماعی با موانع و محدودیت های مختلفی روبرو شده و نمی توان انتظار داشت که الزاما با پذیرش و استفاده سریع همراه گردد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف شناسایی چالش های پیش روی اشاعه و پذیرش نوآوری های مبتنی بر هوش مصنوعی در بخش کشاورزی در جمهوری اسلامی ایران طراحی و اجرا شده است .برای حصول این هدف یافته های پژوهش با در نظر داشتن نظریه پذیرش نوآوری راجرز از ۱۷ نفر از خبرگانی که قرابت بیشتری با اهداف پژوهش داشتند با روش دلفی نظرسنجی شد و »قیمت بالای غیرمنطقی «؛ »عدم توانایی کشاورز در برآورد هزینه های اولیه استفاده از نوآوری های هوش مصنوعی «؛ »عدم توانایی کشاورزان در تعیین قیمت نهایی محصولی که در فرایند تولید آن از هوش استفاده شده»؛ »چالش های سرمایه گذاری در نوآوری های هوش محور« و»فقدان مدیران کشاورزی آگاه« چالش اساسی برای پذیرش و اشاعه نوآوری های مبتنی بر هوش مصنوعی شناسایی شد.

پذیرش نوآوری ، نظریه راجرز، اشاعه نوآوری ، هوش مصنوعی