ارزیابی تناسب اراض ی برای تعیین شاخص های اقلیمی و خاکی موثر بر کشت ذرت

هدف از پژوهش حاضر تعیین شاخص های اقلیمی و خاکی بر اساس دستورالعمل فائو و کاربرد روشهای پارامتریک در منطقه خداآفرین (آذربایجان شرقی ) به منظور کشت و توسعه ذرت بود. منطقه مورد مطالعه با وسعت ۱۶۵۵۵ هکتار در شمال شرقی استان آذربایجان شرقی واقع شده است . اراضی منطقه از لحاظ شکل ظاهری بر روی دشت (آبرفتی ، سیلابی ، دامنه ای ) و مخروط افکنه قرارگرفته است . تعداد ۱۱ خاکرخ شاهد در منطقه مطالعاتی حفر و تشریح شد و بر اساس رده بندی امریکایی ، خاکها در دو رده اریدی سول و انتی سول طبقه بندی شدند. تناسب اراضی به منظور کشت ذرت، با توجه به شرایط اقلیم ، خاک و زمین نما انجام شد. نتایج حاصل از پژوهش موید این مطلب است که در هر دو روش استوری و ریشه دوم، شاخص های اراضی روند نزولی داشته ولی در کل روش ریشه دوم شاخص های بزرگتری را نشان می دهد. نتایج تناسب اقلیم بر اساس روش محدودیت ساده بیانگر کلاس N۲ و بر اساس روش تعداد و شدت محدودیت ، کلاس S۳ بود؛ که موید محدودیت زا بودن شرایط اقلیمی بوده و مهم ترین عامل بازدارنده رشد و توسعه ذرت است . هم چنین نتایج ارزیابی خاک و زمین نما در منطقه مورد مطالعه برای تیپ بهره وری ذرت بیانگر محدودیت های سیل گیری ، عمق خاک، گچ و آهک بود.

Keywords:

پارامتریک , تعداد و شدت , خداآفرین , فائو , GIS