بتول حسین عبدالحافظ السبتی - گروه علوم باغبانی و مهندسی فضای سبز، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
محمد مقدم - گروه علوم باغبانی و مهندسی فضای سبز، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
لیلا سمیعی - گروه گیاهان زینتی، پژوهشکده علوم گیاهی، دانشگاه فردوسی مشهد

گیاه ریحان (Ocimum basilicum) از جمله گیاهان باارزش دارویی بالا می باشد که اندامهای هوایی آن دارای ارزش غذایی و دارویی می باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی واکنش فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی این گیاه به سطوح مختلف تنش خشکی القا شده با پلی اتیلن گلایکول (PEG) انجام گرفت . برای این منظور بذر گیاه ریحان در محیط کشت MS دارای غلظت های مختلف PEG (۰، ۲، ۴ و ۸ میلی مولار) کشت گردیدند. بر اساس نتایج حاصل رشد گیاهچه ها تحت تنش خشکی کاهش معنی داری داشتند. با این وجود تنش خشکی مقدار فنول کل ، فلاونوئیدها و آنتوسیانین را به ترتیب ۷۵/۱۵ درصد، دو برابر و ۱۰/۲۴ درصد افزایش داد. با کاهش میزان دسترسی به آب، فعالیت آنتی -اکسیدانی گیاه افزایش یافت . بر اساس نتایج این پژوهش اعمال تنش خشکی (۲ میلی مولار (PEG را می توان به عنوان الیسیتور برای القای سنتز ترکیبات فنولی شامل فلاونوئیدها و آنتوسیانین بدون کاهش در رشد گیاهچه های ریحان در شرایط درون شیشه ای پیشنهاد کرد.

ریحان، تنش کم آبی ، فعالیت آنتی اکسیدانی ، ترکیبات فنولی