بررسی روند تغییرات جنگل ها، پارکهای جنگلی و ذخیره گاههای جنگلی در استان مازندران در بازه زمانی بین سالهای ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۹

طی یک دهه ی گذشته تغییرات وسیعی در وسعت پارکهای جنگلی و ذخیرهگاههای جنگلی در مازندران ، به وجود آمده است . آگاهی از میزان و موقعیت تغییرات کاربری اراضی در عرصه های جنگلی با تکنولوژی های مبتنی بر داده های مکانی و سیستم های دیجیتال، اولین قدم در امر حفاظت و احیای جنگل های مازندران محسوب می شود. به جهت دستیابی به این هدف و آگاهی از میزان تغییرات در عرصه جنگل های مازندران از اطلاعات ارائه شده در سالنامه آماری استانها، با ماخذ اداره کل منابع طبیعی هر استان، به منظور ارزیابی تغییرات حاصله در بازه زمانی ۱۰ ساله (۱۳۹۰ تا ۱۳۹۹) استفاده شد. نتایج این بررسی نشان داد که طی ۱۰ سال گذشته در وسعت جنگلهای مازندران(که عمدتا بکر و از گونه جنگلهای هیرکانی می باشند) تغییرات چشمگیری دیده نمی شود که این امر صرفا مربوط به بخش جنگلها می -باشد، و علیرغم این مساله در ۳ سال آخر دهه مورد مطالعه ، درخصوص احداث پارکهای جنگلی و ذخیرهگاه های جنگلی اقدامات ویژهای صورت گرفته . برای توسعه خدمات اکوسیستمی و مساحت جنگل ها، استفاده از تکنولوژی های جدید ضروری است . پایش جنگل ها در جنگل های دور از دسترس با تکنولوژی اینترنت اشیاء قابل انجام است . با جمع آوری مرتب داده ها ی سنسورهای اندازه گیری رشد درختان و شبکه های حسگر، و مدلسازی و تجزیه و تحلیل آن ها می توان برای کنترل آتش سوزی جنگل ها، قطع غیرقانونی درختان، پایش شکار غیرقانونی ، بهبود وضعیت معیشت جنگل نشینان و حفاظت حیات وحش برنامه ریزی نمود.

Keywords:

جنگل های مازندران , پارکهای جنگلی , ذخیرهگاههای جنگلی , جنگل هیرکانی , تخریب و احیا.