بررسی تنوع ژنتیکی ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) پرورشی دراستانهای گیلان ومازندران با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره ای

در ایران تامین بچه ماهی کپور معمولی از طریق تکثیر مصنوعی صورت می گیرد که میتواند تنوع ژنتیکی این ماهی را دستخوش تغییراتی کند. هدف از این تحقیق ، بررسی ساختار ژنتیکی مولدین ماهی کپور معمولی با استفاده از جایگاه های ریزماهواره بود. بدین منظور تعداد ۶۰ نمونه ماهی مولد کپور معمولی از مناطق گیلان و مازندران (۳۰ نمونه از هر منطقه ) جمع آوری شد. DNA نمونه ها به روش فنل -کلروفرم استخراج و با استفاده از ۱۱ جایگاه ژنی ریزماهوارهای بررسی شد. طبق نتایج حاصل محدوده تعداد آلل ، متوسط هتروزیگوسیتی مورد انتظار و مشاهده شده به ترتیب ۱۱-۱۸، ۳۷/۰ و ۸۶/۰به دست آمد. آنالیز واریانس مولکولی نشان داد که تنوع بالایی (۹۳ درصد) در درون جمعیت های مورد بررسی وجود دارد و شاخصهای تمایز Fst و Rst تفاوت معنی داری بین مناطق گیلان و مازندران نشان دادند. میزان شاخص Fst ۰۱۳/۰ به دست آمد که نشان دهنده وجود تمایز ژنتیکی پایین بین مناطق گیلان و مازندران بود که علت آن را می توان جابجایی ماهیان مولد توسط پرورش دهندگان عنوان کرد. تمامی جایگاه های مورد بررسی ، انحراف معنی داری (۰۰۵/۰ (P ≤ از تعادل هاردی -واینبرگ نشان دادند که علت عمده آن را می توان به افزایش هتروزیگوسیتی نسبت داد. میزان شاخص تمایز و جریان ژنی بر اساس فراوانی آللی به ترتیب ۰۱۷۲/۰ و ۱۱/۲ محاسبه گردید. همچنین نتایج حاصل از ترسیم دندروگرام بیانگر تمایز ژنتیکی دو جمعیت مورد بررسی است . با توجه به نتایج حاصل ، می توان بیان داشت که جمعیت های مورد بررسی از غنای آللی و تنوع ژنتیکی قابل قبولی برخوردارند.

Keywords:

ماهی کپور معمولی , گیلان , تنوع ژنتیکی , ریزماهواره , مازندران , تعادل هاردی- واینبرگ