مجید شهریاری - دانشجوی دکتری اقتصاد کشاورزی دانشگاه زابل
فرزانه حسنی دیارجان - دانشجوی دکتری اقتصاد کشاورزی دانشگاه تهران

به طورکلی از راه های دستیابی به بازارهای جهانی در کشورهای در حال گذار، توسعه صادرات محصولات غیرنفتی ، به ویژه محصولات کشاورزی است ، همچنین تجربه کشورهای توسعه یافته و صنعتی نیز نشان می دهد که توسعه بخش کشاورزی نقش حیاتی در جریان توسعه اقتصادی دارد.گام اول برای ورود به بازارهای جهانی ، شناسایی بازارهای هدف صادراتی محصولات هست . تحقیق حاضر نیز به دنبال تعیین مزیت نسبی صادرات ایران و اولویت بندی بازارهای هدف صادرات سیب ایران با کمک روش تاکسونومی عددی و با استفاده از شاخص های قیمت وارداتی ، فاصله کشور هدف، تداوم بازار،رشد اقتصادی و درآمد سرانه کشورهای هدف صادراتی ایران طی دوره ی زمانی ۲۰۰۱۸-۲۰۰۱ می باشد. نتایج برسی شاخص RCA و RSCA نوسانات زیادی را برای ایران در بین کشورهای عمده صادرکننده سیب جهان نشان می دهد. همچنین نتایج رتبه بندی کشورهای هدف بالقوه نشان می دهد کشورهای عراق، عمان و ترکمنستان با شاخص FI، ۵۵/۰ ،۷۱ /۰ و ۷۲/۰ به ترتیب بهترین کشورها جهت صادرات سیب می باشند. همچنین نتایج نشان می دهد که تفاوت قابل ملاحظه ای بین بازارهای بالقوه و بالفعل وجود دارد، بدین معنی که بازارهای هدف بالقوه عمدتا بازارهای بالفعل نیستند. بر این اساس، با توجه به اینکه صادرات تا به حال در چارچوب یک استراتژی بازاریابی مدون و اصولی صورت نگرفته ، ضرورت دارد با توجه به بازارهای هدف اولویت بندی شده و استراتژی توسعه صادرات محصولات مورد نظر مشخص شود تا راهبردهای عملی برای صادر کنندگان و نیز مسئولین امر در برنامه ریزی بازرگانی کشور ارایه شود.

مزیت نسبی ،تاکسونومی ،جاذبه بازار،سیب ،ایران.