باسمه موسوی پور - کارشناسی ارشد فیزیک حالت جامد دانشگاه شهید چمران اهواز
شجاع الدین رضوی - کارشناسی ادبیات عرب دانشگاه فرهنگیان پردیس شهیدبهشتی تهران
صاحب نژادحسینی - کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک دانشگاه آزاد واحد مجلسی اصفهان
هاشم خالدی - کارشناسی ارشد حسابداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز
ایمان کلانی - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه پیام نور واحد عسلویه

در عصر حاضر تربیت جامعه هیچگاه به عهده شانس یا اتفاق نیست. برای تربیت باید برنامه داشت و از روی احتمال، یک جامعه به رشد و بالندگی نمی رسد؛ دنیای امروزی دنیای جدیدی است که مستلزم تربیت است، با روشهای قدیمی و گذشته نمی توان بچه های امروزی را برای نسل آینده تربیت کرد. مقصد اصلی در تربیت، پرورش افرادی است که در آینده بتوانند برای رشد خود اقدامی کرده و برای جامعه بشری مفید باشند جسم و جانشان سالم و رفتار و عملکردشان انسانی باشد. برای این که تعلیم و تربیت از چارچوب محدود مدرسه و کلاس درس خارج شود و کارکرد اجتماعی آن در پهنه توسعه اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی جامعه روشن شود، باید تربیت اجتماعی که مستلزم پرداختن به فعالیت های پرورشی است سرلوحه روش ها و آموزش و پرورش قرار گیرد. دانش آموزان باید با محیط خود سازگار شوند و چنین تحولی مستلزم اتخاذ روش های تربیتی و تغییر در محتویات پرورشی برنامه های آموزش و پرورش است. استعدادیابی و توانمندسازی دانش آموزان، مشاوره و مددکاری، مراقبت های بهداشتی و فعالیت های ورزشی و تربیت بدنی همگی از اولویت های کاری مربیان پرورشی در مدارس مدرن به شمار می آیند تا بتوانند از این طریق مدرسه را به یک کانون فرهنگی تبدیل نموده و دانش آموزان را برای فعالیت های غیر درسی در آینده جامعه تربیت نمایند. لذا با توجه به اهمیت تربیت و امور تربیتی در مدارس و جایگاه آن در پرورش شهروندان آینده جامعه به ویژه در مدراس مدرن پژوهش حاضر بر محوریت توصیف و تحلیل ضرورت توجه به فعالیت های پرورشی در مدارس و جایگاه آن در مقاطع مختلف و نقش آن در تربیت دانش آموزان، با نگاهی واقع بینانه تدوین شده است.

مدارس مدرن، فعالیت های پرورشی، آموزش و پرورش، مربیان پرورشی